آموزش

ضرورت و نیاز به آموزش

https://t.me/dinar98

اگر توسعه یک مجموعه را در چهار وجه ؛
۱- آموزش فنی 
۲- تکنولوژیکی 
۳-فرهنگ سازمانی
۴- توسعه مالی و اقتصادی 
در نظر بگیریم، توسعه آموزشی به دلیل تعامل با سایر ارکان توسعه و پشتیبانی و خدمات رسانی به هر یک از آن ها از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار می باشد.

      در این رابطه بررسی ها نشان می دهد که اکنون، شرکت های موفق و معروف دنیا برای آموزش و توسعه نیروی کار خود مراکز عظیم آموزشی و یا دانشگاه های تخصصی صنعت خود را تأسیس کرده اند. این شرکت ها را سازمان های یادگیرنده می نامند زیرا آنها آموزش و توسعه را سرمایه گذاری آتی خود می دانند و به عنوان هزینه  به آن نگاه نمی کنند. اگر با آموزش و پژوهش به عنوان هزینه برخورد شود، در شرایط سخت اقتصادی و صرفه جویی در هزینه ها، بودجه های آموزش و پژوهش نیز باید قطع شوند. لیکن، اگر شرکت مجموعه ای از روش ها و اصولی که بر آن مبنا کارکنان مهم ترین دارایی شرکت در نظر گرفته  میشوند را شعار خود قرار دهد، آموزش حتی در زمان رکود اقتصادی نیز باقی خواهد ماند. آموزش یک فرآیند مداوم و همیشگی و نه موقت و تمام شدنی می باشد.

https://t.me/dinar98

فدراسیون کوه نوردی نیز  دوره های کارآموزی را برای آشنایی بیشتر با اصول کوه نوردی و افزایش مهارت کوه نوردان طراحی کرده است.

دوره " کارآموزی کوهپیمایی" به عنوان نقطه آغازین آموزش های رسمی کوهنوردی در ایران محسوب می شود. این دوره به منظور آموزش اصول پایه کوهپیمایی به علاقمندان کوهنوردی و طبیعت گردی طراحی و اجرا می گردد. شرکت در سایر دوره های کارآموزی رسمی (سنگ نوردی و برف ویخ) تنها پس از کسب مدرک قبولی در این دوره امکان پذیر می باشد. به قبول شدگان در دوره مدرک رسمی کارآموزی کوهپیمایی فدراسیون کوهنوردی و صعود های ورزشی داده خواهد شد. 
همچنین از آنجایی که جهت داشتن یک برنامه خوب ، شاد و لذتبخش رعایت سه اصل اجرای برنامه (۱- ایمنی ، ۲- ایمنی ، ۳- ایمنی ) سرلوحه اجرای آن برنامه میباشد ؛

https://t.me/dinar98

اول ایمنی : فراگرفتن دانش کوهپیمایی و کوهنوردی و زندگی در طبیعت و استفاده از  
تجارب متخصصین این ورزش 

دوم ایمنی : استفاده از وسایل و لوازم استاندارد و مناسب در برنامه ها 

سوم ایمنی : استفاده به موقع از دانش فراگرفته شده و لوازم مناسب هر برنامه

پس نیاز به آموزش و شناخت اولین اقدام یک کوهنورد می باشد. 👌👌👌
باشگاه کوهنوردی مانوش نیز در راستای اجرای بهتر برنامه ها و بنا به پیشنهاد فدراسیون و همچنین بخاطر اهمیت سلامت دوستانمان ، زین پس در برنامه های کوهپیمایی و کوهنوردی خود از همنوردانی که حداقل این دوره ها و آموزش ها را گذرانده باشند ثبت نام بعمل می آورد.

⭕️ کانال باشگاه کوهنوردی مانوش سمیرم🔻🔻🔻
https://t.me/dinar98

وات ساپ باشگاه : 
https://chat.whatsapp.com/2wVReBJuqXK7Co1m4LvLRC

https://t.me/joinchat/DCJFLTzrbH4Fg0o_PjLGIg

برنامه سه ماهه تابستان 1399

 

برنامه سه ماهه تابستان 1398 باشگاه کوهنوردی مانوش سمیرم

 

صعود قله قبله-دنا

گزارش برنامه صعود به قله قبله ؛ رشته کوه دنا
 
تاریخ : ۵ و ۶ اردیبهشت ماه سال ۹۸
سرپرست برنامه : عباس اسدی

در تاریخ پنجم اردیبهشت ماه ۹۸ ، برنامه یک صعود در منطقه دنا خارج از جدول برنامه های سه ماهه بهار باشگاه با توجه به بارش های زمستان گذشته و اوایل بهار و کنسل شدن تعدادی از برنامه های زمستانه در کارگروه فنی باشگاه تنظیم و  تیم ۵ نفره ای از باشگاه مانوش، به سرپرستی آقای عباس اسدی با تصمیم صعود به قبله  ساعت ۱۰ صبح از سمیرم به سمت روستای خفر  حرکت نمودیم . ساعت ۱۲ ظهر از روستا با کوله و تجهیزات کامل صعود زمستانه به سمت جانپناه رفتیم . با احتساب یک ساعت وقت برای ناهار، ساعت ۱۶:۳۰ به جانپناه رسیدیم. مسیر غالبا برف داشت و جانپناه نیز بیشتر از نیمی از  آن با برف پوشیده شده بود و نزدیک به یک ساعتی طول کشید تا درب جانپناه را که با برف پوشیده شده بود نمایان کنیم و در جانپناه استقرار یابیم.باد هم از ساعت ۱۶ شروع به وزیدن گرفت ولی هوا نیمه ابری و خوب بود. شب مانی ما در جانپناه شمالی دنا با شادی وصف ناپذیری طی شد.
روز جمعه ششم اردیبهشت ساعت ۴ صبح بیدار شدیم و ساعت ۵ بعد از صرف صبحانه و پوشیدن کامل لباس، کفش، کرامپون و گتر صعود را آغاز کردیم. مسیر از  همان ابتدا پر شیب و البته یخ زده بود و جاهایی که احتمال خطر بهمن وجود داشت با رعایت نکات ایمنی و عبورهای یک نفره از مسیر و رعایت سکوت ، عبور کردیم. هر چه بیشتر ارتفاع می گرفتیم هم بر شیب مسیر افزوده میشد و هم سرعت باد بیشتر میشد. باد حدود ۳۰ تا ۴۰ کیلومتر بود . با توجه به شیب بسیار و خسته شدن گروه ، استراحتهای بیشتری داشتیم . با احتساب استراحتهای بین مسیر ،تیم ۵ نفره ما ساعت ۱۰ و ۴۵ دقیقه بر فراز قله ۴۲۵۰ متری(ارتفاع سنج همراه ما) قبله ایستاد . بعد از گرفتن عکس و حدود ۴۵ دقیقه استراحت بر فراز قله ، ساعت ۱۱و نیم شروع به فرود کردیم. و مسیر پرشیب که گاها شیب تا ۶۵ درجه بود را پیمودیم و ساعت ۱۴ و ۳۰ به جانپناه  رسیدیم. وسایلمان را جمع کرده و به سمت روستا حرکت کردیم. بین مسیر کنار رودخانه ساعت ۱۷ ناهار خوردیم و ساعت ۱۸ از روستا به سمت سمیرم حرکت کردیم. 
با تشکر از سرپرست و مسوول فنی جناب  آقای اسدی . و خسته نباشید به همنوردان : آقایان علی عباسی، غلامرضا افشاری ،اسکندر بهرامیان

گزارش برنامه از :خدیجه سامی

صعود قله قبله-دنا

گزارش برنامه صعود به قله قبله ؛ رشته کوه دنا
 
تاریخ : ۵ و ۶ اردیبهشت ماه سال ۹۸
سرپرست برنامه : عباس اسدی

در تاریخ پنجم اردیبهشت ماه ۹۸ ، برنامه یک صعود در منطقه دنا خارج از جدول برنامه های سه ماهه بهار باشگاه با توجه به بارش های زمستان گذشته و اوایل بهار و کنسل شدن تعدادی از برنامه های زمستانه در کارگروه فنی باشگاه تنظیم و  تیم ۵ نفره ای از باشگاه مانوش، به سرپرستی آقای عباس اسدی با تصمیم صعود به قبله  ساعت ۱۰ صبح از سمیرم به سمت روستای خفر  حرکت نمودیم . ساعت ۱۲ ظهر از روستا با کوله و تجهیزات کامل صعود زمستانه به سمت جانپناه رفتیم . با احتساب یک ساعت وقت برای ناهار، ساعت ۱۶:۳۰ به جانپناه رسیدیم. مسیر غالبا برف داشت و جانپناه نیز بیشتر از نیمی از  آن با برف پوشیده شده بود و نزدیک به یک ساعتی طول کشید تا درب جانپناه را که با برف پوشیده شده بود نمایان کنیم و در جانپناه استقرار یابیم.باد هم از ساعت ۱۶ شروع به وزیدن گرفت ولی هوا نیمه ابری و خوب بود. شب مانی ما در جانپناه شمالی دنا با شادی وصف ناپذیری طی شد.
روز جمعه ششم اردیبهشت ساعت ۴ صبح بیدار شدیم و ساعت ۵ بعد از صرف صبحانه و پوشیدن کامل لباس، کفش، کرامپون و گتر صعود را آغاز کردیم. مسیر از  همان ابتدا پر شیب و البته یخ زده بود و جاهایی که احتمال خطر بهمن وجود داشت با رعایت نکات ایمنی و عبورهای یک نفره از مسیر و رعایت سکوت ، عبور کردیم. هر چه بیشتر ارتفاع می گرفتیم هم بر شیب مسیر افزوده میشد و هم سرعت باد بیشتر میشد. باد حدود ۳۰ تا ۴۰ کیلومتر بود . با توجه به شیب بسیار و خسته شدن گروه ، استراحتهای بیشتری داشتیم . با احتساب استراحتهای بین مسیر ،تیم ۵ نفره ما ساعت ۱۰ و ۴۵ دقیقه بر فراز قله ۴۲۵۰ متری(ارتفاع سنج همراه ما) قبله ایستاد . بعد از گرفتن عکس و حدود ۴۵ دقیقه استراحت بر فراز قله ، ساعت ۱۱و نیم شروع به فرود کردیم. و مسیر پرشیب که گاها شیب تا ۶۵ درجه بود را پیمودیم و ساعت ۱۴ و ۳۰ به جانپناه  رسیدیم. وسایلمان را جمع کرده و به سمت روستا حرکت کردیم. بین مسیر کنار رودخانه ساعت ۱۷ ناهار خوردیم و ساعت ۱۸ از روستا به سمت سمیرم حرکت کردیم. 
با تشکر از سرپرست و مسوول فنی جناب  آقای اسدی . و خسته نباشید به همنوردان : آقایان علی عباسی، غلامرضا افشاری ،اسکندر بهرامیان

گزارش برنامه از : سامی

گزارش برنامه قله چیرو(کلارکوچک)

گزارش برنامه صعود به قله چیرو (کلارکوچک)
تاریخ : ۹۸/۰۲/۰۱

سرپرست برنامه: غلامرضا افشاری

طبق هماهنگیهای قبلی ساعت 4/30 دقیقه صبح روز یک شنبه اول اردیبهشت ماه افراد شرکت کننده برنامه در محل میدان شهدا جمع شدیم وگروه 18 نفره ما کامل شد وساعت 4/45دقیقه با یک دستگاه مینی بوس به سمت شهر گندمان حرکت کردیم و از آنجا به سمت روستای حسین آباد  رفته و بعد از خروج از روستا در جاده ای در حاشیه تالاب گندمان ادامه مسیر داده و در ابتدای دره ای که محل استارت صعود بود در ارتفاع ۲۲۳۵متری  پیاده شدیم وراس ساعت 7 صبح بعد ازمعارفه وخوش امد گویی و انجام نرمش های کششی صبحگاهی تیم با سرقدمی صمد اقایی ومسئول فنی خانم سامی  وعقب دار گروه اسکندر بهرامیان شروع به پیمایش مسیر دره  کردیم ودرساعت 7/45دقیقه به باغی که دربالادست دره قرارداشت و موسوم به باغ چیرو است در ارتفاع ۲۴۶۰ متررسیدیم وجهت صرف صبحانه واستراحت ایستادیم بعداز صرف صبحانه ساعت 8/30 دقیقه ازپاکوب بالای باغ ودرحاشیه جوی اب حرکت کردیم ودرمسیر به تک درخت بیدی در ارتفاع ۲۶۴۰ متری رسیدیم که  همچنان ادامه مسیر دادیم وهرچه بالاتر میرفتیم بر وزش باد وسرمای منطقه افزوده میشد بعداز طی ساعتی در ابتدای برفچال منتهی به چشمه  اب که اکنون و در این زمان در زیر برف یخچال های منطقه مدفون شده رسیدیم  وباوقفه ای کوتاه وبرداشتن اب مجددا ادامه مسیر دادیم که ازاین قسمت به بعد پیمایش ما کاملا در برف میباشد. در ارتفاع ۲۸۵۰ متری جایی که میبایست محل چشمه آب باغ چیرو باشد (چیرو یا چیراب به معنای آب در حال تراوش) کاملا پوشیده از برف است و اثری از چشمه و حوضچه آب آن به چشم نمیخورد. بعد از گذر از دو شیب تند پوشیده از برف که گاها همراه با برفکوبی میباشد و رفته رفته بر شدت وزش باد افزوده میشود درساعت 1/30دقیقه به قله فرعی درارتفاع 3400متری رسیدیم که برف کوبی زیادو سرعت فوق العاده بالای باد که دمای احساسی بسیار سردی را برما تحمیل میکرد دیگر اجازه ادامه مسیر به ما نداد و از بازدید دریاچه قزل گیل(غزل چال)  وهمچنین صعود قله سرفه نظر کرده و با نظر سرپرستی و مسئول فنی تیم تصمیم به بازگشت گرفتیم ودرساعت 3/30دقیقه به تک درخت بید رسیدیم و با چشم اندازی زیبایی ازمنطقه وتالاب گندمان درمقابلمان جهت صرف ناهار واستراحت توقف کردیم.      ساعت 5 عصر مجددا ادامه مسیر دادیم به سمت پایین دست دره  فرود آمده و به سمت چشمه گود در کنار تالاب باز گشتیم .ساعت 6 عصر سوار ماشین مینی بوس شدیم وبه سمت تالاب حرکت کردیم ودرکنار تالاب دقایقی رو سپری کردیم و اندک زمانی را به تماشای این اثر طبیعی زیبا گذراندیم. و مجددا ادامه مسیر داده وبه سمت سمیرم حرکت کردیم در ساعت 8/30 دقیقه برنامه باموفقیت وسلامت در شهر سمیرم به پایان رسید.
سپاس از همراهی همنوردان عزیزی که در این برنامه شرکت کردند و نیز دوستانی که در اجرای این برنامه ما را یاری دادند.

برنامه سه ماهه بهار 1398 باشگاه کوهنوردی مانوش سمیرم

 

صعود به قله فردای قیامت ( جبهه جنوبی تنگ پوتک )

گزارش برنامه صعود به قله فردای قیامت ـ دنا

مسیرصعود: جبهه جنوبی دنا دره آبزار تنگ پوتک

نوع برنامه : کوهنوردی سنگین و فنی

محل اجرای برنامه : شهرستان دنا ـ روستای آب سپاه

چگونگی دسترسی به منطقه : از طریق جاده  سمیرم به یاسوج جاده ی روستاهای باک ـ بنه زرد ـ دشت رز ـ  آب سپاه

تمام طول مسیر جاده آسفالته

آخرین آبادی منتهی به منطقه روستای آب سپاه در ارتفاع 2150  متری از سطح دریا.

مسیر جاده خاکی منتهی به ایستگاه محیط بانی آب سپاه محل پرورش گوزن زرد ایرانی.

رشته کوه دنا با بیش از 90 کیلومتر طول و 48 قله ی ثبت شده بالای 4000 متر و مسیرهای متعدد صعود اعم از کوهپیمایی و کوهنوردی در دره های متفاوت هنوز نیز مسیرهای ناشناخته ی فراوانی را در دل خود جای داده است. و پذیرای ماجراجویان  عرصه کوهنوردی می باشد. گروه کوهنوردی مانوش در پی اجرای برنامه ی صعود به قله آب سپاه در سالهای گذشته تصمیم به اجرای برنامه ای در دره ی آبزار و متعاقب آن تنگ پوتک و گشایش مسیری نو جهت صعود به قله های بالا دست از جمله قله ی فردای قیامت می گیرد. بعد از رایزنی های زیاد نهایتاً تصمیم بر آن شد تا در برنامه سه ماهه بهار 1397 گروه گنجانده شود. در زمان اجرای برنامه تاریخ 28 و 29 خرداد ماه با رصد منطقه با حجم زیاد آب مواجه شدیم و با همفکری هایی که مردم محلی و محیط بانان منطقه انجام گرفت تصمیم تعویق برنامه گرفتیم. و مجدداً در تقویم سه ماهه تابستان زمانی را برای اجرای این برنامه در نظر گرفتیم.

در تاریخ 28 و 29 تیرماه و با آگاهی از منطقه تعداد 9 نفر از اعضای کمیته ی فنی گروه جهت شناسائی منطقه وارد منطقه می شویم. به دلیل خرابی سرویس انتقال ما به منطقه با تاخیر وارد منطقه شدیم و شروع به پیمایش مسیر و کروکی برداری از منطقه کردیم. تعداد 4 آبشار را در مسیرهایی دست به سنگ و گاه ریزشی پیمایش کردیم. بر فراز آبشار چهارم  به سخت ترین قسمت مسیر می رسیم و بنا به نظر سرپرست برنامه تعداد سه نفر از دوستان عباسعلی اسدی ( سرپرست ) صمد آقایی و غلامرضا افشاری با تجهیزات فنی و کوله سبک جهت شناسایی مسیر وارد تنگه پوتک می شویم بعد از چند مسیر دست به سنگ مشکل و شناسائی قسمت هایی از مسیر و به دلیل کمبود وقت و تعداد بالای نفرات تیم جهت پیمایش این مسیر تصمیم به بازگشت به سمت دوستان  می گیریم و در کنار اعضای تیم با یک جلسه ی همفکری و صرف ناهار تصمیم به توقف صعود می گیریم.  و مقدمات پیمایش این مسیر را برای هفته آینده مهیا می کنیم. جهت بررسی دقیقتر شب را در منطقه بیتوته کرده و اقدام به برپایی کمپ می نمائیم.

شب را به استراحت پرداخته و روز جمعه را جهت بررسی دقیق تر تنظیم کروکی بهتر می نمائیم و سرانجام در نیمه روز مسیر فرود را در پیش گرفته و به سمت روستای آب سپاه باز می گردیم.

در طول هفته همفکری های بیشتری را جهت پیمایش این مسیر انجام می دهیم و سرانجام تصمیم بر اجرای این برنامه با تعداد 4 نفر از دوستان می گیریم. 

صبح روز پنجشنبه 4/5/1397  گروه با سرپرستی آقای عباس اسدی در ساعت 4 صبح به وسیله ی یک دستگاه سواری سمند شهر سمیرم را به مقصد روستای آب سپاه استان کهگیلویه و بویر احمد ترک کرد و در ساعت 6 صبح به روستای آب سپاه رسیدیم. با هماهنگی های از قبل انجام شده به وسیله یک دستگاه وانت مسیر خاکی جاده منتهی به پایگاه محیط بانی محل پرورش گوزن زرد ایرانی  را طی نمودیم. اکنون  درون دره آبزار هستیم و در ساعت 6:30 صبح استارت برنامه را از کنار رودخانه زدیم. گروه با سرقدمی محمد امیری همنورد پیشکسوت شروع به پیمایش کرد. بعد از یکساعت پیمایش به دنبال رودخانه و پیمایش دو مسیر دست به سنگ در کنار آبشار دوم جهت صرف صبحانه متوقف شدیم. نیم ساعتی را به استراحت و صبحانه گذراندیم و مجدداً مسیر را در پیش گرفته و با توجه به  برنامه شناسائی قبل و شناخت این مسیر با سرعت قابل توجهی مسیر منتهی به آبشارهای سوم و چهارم را به سرعت پشت سرگذاشته و در ساعت 9 صبح بر فراز آبشار چهارم اندکی را جهت استراحت و مهیای مسیرهای دشوار منطقه شدیم. 

مسیر شناسایی شده هفته گذشته را پیمایش کرده و  همچون گذشته با مسیر یابی خوب سرپرست برنامه عباس اسدی دو دیواره نسبتاً دشوار را پشت سرگذاشته و خود را به درون تنگ پوتک رساندیم و هر چه به پیش می رویم چالش های پیش روی ما دشوارتر و دشوارتر می گردد. با گذشتن از دو آبشار ابتدایی تنگ اکنون دیگر تمامی مسیر همراه با دست به سنگ از دل دیواره های بلند می باشد. که این مسیرها را گاه با حمایت های شانه ای انفرادی و گاه با ایجاد کارگاههای طبیعی پست سر می گذاریم. آنچنان که گاه مجبور می شویم کوله ها را از دوش خود برداشته و کوله ها را جدا به بالای صخره ها بکشانیم و خودمان سبک بال تر مسیرهای صخره ای را پشت سر بگذاریم. اکنون ساعت 1 بعد از ظهر است و خستگی این همه مسیر فنی رمقی بر ما نگذاشته است و جهت صرف ناهار و تجدید قوا ساعتی را متوقف و به استراحت نشستیم.

 

در کنار این همه آبشار های متفاوت و مناظر بدیع خوردن ناهار لذت بخش است. ساعت 2 بعد از ظهر با توانی مضاعف دوباره به راه می افتیم و همچنان مسیرهای دست به سنگ ، صخره ای و صعب العبور در پیش روی ماست. در دل صخره ها و بعد از پیمایش چند طول دست به سنگ چالش به اوج خودش می رسد چنانکه تصمیم بر انصراف می گیریم ولی فرود این مسیر هم بسی سخت تر از صعود آن است و با درایت سرپرست و اندکی استراحت و شناسائی مسیری سهل الوصول تر بالاخره راه چاره ای برای صعود به بالای یکی از بلندترین آبشارها و گویا سخت ترین آنها پیدا می شود و در حمایت کامل به بالای آبشار می رسیم. نفسی گرفته و دوباره ادامه مسیر می دهیم. 

مجدداً آبشارها و مسیرهای دست به سنگ پیش روی ماست و در میانه راه باز هم مسیر گم می شود و نیاز به شناسایی دوباره دارد. ساعتی را در این مسیر از دست می دهیم و بالاخره راه چاره و مسیر صعود ما پیدا می شود. این بار از دل آبشار و از مسیر فرود آب و گیره های کاملاً لغزنده و لیز ...

پیش روی ما اکنون آبشاری بلند و غیر قابل صعود  است چاره ی کار تغییر مسیر می باشد. در سمت چپ آبشار درون یک قیف سنگلاخی بر روی شانه سنگها  ادامه مسیر می دهیم. به نظر می رسد چالش های مسیر به پایان رسیده و روز نیز رو به پایان است.  بعد از ساعتی پیمایش و صعود و نزدیکی به تاریکی شب در پناه چند قطعه سنگ بر روی هم غلتیده جانپناه دلپذیری به دست طبیعت برای ما مهیا شده. کمپ شب مانی ما در این مکان بر پا می شود و خستگی یک روز مسیر دست به سنگ اکنون باید از تن بدر شود. هر چند لذت این صعود خستگی را به فراموشی سپرده است.

ساعت 9 شب است و صرف شام و چایی چاره خستگی ماست. پاسی از شب می گذرد و همچنان گپ و گفت هایی در مورد مسیر طی شده صفای محفل ماست.با توجه به مسیر ناشناخته فردا تصمیم برآن شد که تا روشن شدن هوا اقدام به صعود نکنیم. ساعت 11 به درون کیسه خواب ها خزیده و به استراحت می پردازیم وزش  باد تند دره خواب را از چشمان ما گرفته حتی با وجود خستگی این همه مسیر دست به سنگ ... 

ساعت 6:30 صبح بیدار شدیم و با روشنی هوا دوباره به راه می افتیم و بعد از طی مسیر سنگلاخ بالای آبشار آخر به قیف منتهی به کاسه پوتک می رسیم. و با سوار شدن بر روی یال قله مسیر سنگی یال قله را با شیب تند طی کرده و نهایتاً ساعت 9 صبح بر فراز قله 4010 متری فردای قیامت با چشم انداز دیواره با عظمت پوتک و قله های قلات بزی و خرسان ها ایستادیم و سرپرست برنامه اولین کاری را که انجام می دهد فرستادن پیغام سلامت گروه به همنوردان و تیم پشتیبان گروه که اکنون در ابتدای دره رود قر مستقر می باشند می رساند. و سایر همنوردان را در این لذت وصف ناشدنی شریک می کند. بعد از گرفتن چند عکس یادگاری و به دلیل شدت وزش باد سریعاً تصمیم به کاهش ارتفاع از روی قله و ادامه مسیر به سمت قله قلات بزی می گیریم.

در زیر قله قلات تصمیم به اندکی استراحت و تجدید قوا با صرف چایی و تنقلات می گیریم تا انرژی لازم را جهت فرود از تنگ آب اسپید و تنگ رود قر کسب کنیم. مسیر دست به سنگ کوتاه زیر قله ی قلات بزی را صعود کرده و اکنون ساعت 11 بر بلندای یال منتهی به قله قلات  فرود را آغاز می کنیم. با شن اسکی زیر قلل خرسان ها و قلل یال بن شاهی سریعاً ارتفاع کم کرده و خود را به چشم زیبای آب اسپید می رسانیم. ساعت 12:40 استراحت در کنار چشمه و مجدداً فرود را در پیش می گیریم و ساعت 2:15  بر فراز آبشار تنگ آب اسپید اقدام به صرف ناهار کردیم ساعتی را استراحت کرده آبشار را فرود می رویم و ادامه مسیر داده و وارد تنگ رود قر می شویم و مسیر آبی تنگ رود قر را پیمایش می کنیم و این آب زلال و گوارا خستگی راه را از تن ما بدر می کند. دره را خارج می شویم و در ابتدای تنگ تیم پشتیبان با صفای ما با چایی و شیرینی به استقبال ما می آیند.  ساعتی را در کنار این عزیزان به استراحت می پردازیم و منتظر خودرو وانت نیسان جهت بازگشت ما می نشینیم ساعت 5 بعد از ظهر سوار بر نیسان به سمت روستای ماندگان به حرکت در می آئیم و به همراه همنوردان خوبمان به شهر سمیرم باز می گردیم.

 

اعضای شرکت کننده در برنامه :

اعضای تیم صعود : 1- عباسعلی اسدی ( سرپرست )  2- محمد امیری ( سرقدم)  3- غلامرضا افشای ( مسئول فنی )  4- حسن ( اسکندر) بهرامیان

اعضای تیم شناسایی:

1-    عباسعلی اسدی ( سرپرست ) 2- علیرضا عباسی ( مسئول فنی ) 3- غلامرضا افشاری ( عکاس)                                    4- محمد ( رضا ) جهان بین 5- حسن ( اسکندر ) بهرامیان 6- حسین بهرامیان  7- صمد آقایی                             8- خانم خدیجه سامی 9- خانم الهام طالبی

اعضای تیم پشتیبان :

1-    مجید راجی  ( سرپرست )  2- محمد ( رضا ) جهان بین     3-  علیرضا عباسی

                                                                         

صعود به قله ی قلات بزی مشترک با باشگاه کوهنوردی اماوند کرمان تابستان 1397

گزارش برنامه صعود به قله قلات بزی ـ دنا 4310 متر

کوهنوردی نیمه سنگین

تاریخ های 14 و 15 تیر ماه سال 1397

منطقه : شهرستان سمیرم روستای ماندگان رشته کوه دنا

نحوه دسترسی به منطقه : جنوب استان اصفهان ـ شهرستان سمیرم ـ روستای ماندگان در 65 کیلومتری جنوب شهرستان سمیرم

صبح روز پنجشنبه ساعت 4:30 صبح بعد از تجمع همنوردان و میهمانان دعوت شده با جاسازی کوله ها در داخل اتوبوس تعداد 25 نفر از همنوردان با اتوبوس و همچنین دوستان باشگاه اماوند کرمان با یک دستگاه ون به تعداد 14 نفر رأس ساعت 5 صبح به سمت روستای ماندگان راهی شدیم. مسیر 65 کیلومتری را تا روستا طی کرده و در ساعت 6 صبح در روستا با هماهنگی های انجام شده با سه دستگاه ماشین وانت نیسان مسیر جاده خاکی منتهی به تنگ رود قُر  را طی و بعد از حدود یکساعت زمان به ابتدای تنگ رسیدیم. در ابتدای تنگ با صبحانه ای مختصر از میهمانان پذیرایی انجام شد و بعد از معارفه و خوش آمد گویی دوباره به مدعوین رأس ساعت 8 صبح گروه 39 نفره با سرقدمی همنورد خوبم عباس اسدی عزیز آغاز و در آخر گروه نیز آقای استاد مرتضی شجاعی ایفای وظیفه می کند. این تیم سنگین را سرکار خانم سامی به عنوان مسئول فنی رهبری می کند. با ورود به دره در ابتدا دوستان از ورود به آب اجتناب می کنند و سعی در خشک نگه داشتن کفش و لباس خود می کنند ولی هر چه به جلوتر می رویم مسیر بسته تر و به آب زدن لازمه ی پیمایش این مسیر می باشد و رفته رفته چالش های حوضچه های آب و مسیرهای دست به سنگ کوتاه هیجان همنوردان را افزون می کند و با گذر از تنگ رود قُر وارد دره چاتِ سبز شده و بعد از پیمایش کوتاهی وارد دره آبشار اب اسپید می شویم.

با ورود به دره هیجان انگیزترین چالش مسیر پیش روی ماست. صعود از آبشار آب اسپید. با نظر مسئول فنی تیم مربی و دو تن از دوستان فنی کار گروه به بالای آبشار صعود کرده و سرپرست برنامه در زیر آبشار با هدایت کوله ها و تک تک نفرات در پوشش ضد آب همچون پانچو یا لباس های گورتکس آبشار را صعود می کنیم. زمانی حدود یک ساعت و نیم با این تعداد نفرات در این مکان سپری می کنیم. و از این کندی حرکت دوستان استفاده لازم را می برند و عکس های خاطره انگیز بیشتری را با هنرنمایی عکاس گروه به یادگار می گذارند. بر فراز این آبشار زیبا با خشک کردن لباس جهت صرف ناهار در ساعت 1 بعد از ظهر متوقف می شویم و ساعتی را به استراحت و تجدید قوا می گذرانیم. بعد از ناهار دوباره گروه به راه می افتد. و اکنون شیب زیر چشمه آب اسپید را در پیش رو داریم. و بعد از طی 3 ساعت پیمایش به محل چشمه آب اسپید بهترین مکان شب مانی در این منطقه می رسیم. کم کم چادرها برپا و بساط چای و تنقلات و گپ و گفت های داخل کمپ آغاز می شود.

خورشید در پشت رشته غربی زیبای دنا پایین می رود و سایه دامان خود را بر روی چشمه آب اسپید و کمپ زیبای ما می گستراند و هوای مطبوع و فضای خاصی را به منطقه می بخشد. نوای نی همنورد خوبم استاد شجاعی و صدای گرم همنوردان دیگر محفل شادی را رقم می زند. شب هنگام با صرف شام و رای زنی های مسئولین برنامه تیم باشگاه اماوند کرمان که تایم بازگشتشان با توجه به فاصله طولانی کرمان تا شهر سمیرم طولانی می باشد و با نظر سرپرست باشگاه اماوند سرکار خانم نورالهی از صعود قله انصراف داده و اینچنین است که به رسم ادب و میهمان نوازی تعداد زیادی از دوستان گروه مانوش نیز جهت همراهی عزیزان کرمانی از تیم صعود خارج می شوند و بنا به نظر سرپرست برنامه یک تیم نه نفره تشکیل و جهت صعود فردا مهیا می شود. و تیم دوم را با تعییین یک سرپرست و یک کادر فنی جهت بازگشت معرفی می کند. شب به نیمه رسیده و همه به خواب می روند.

صبح روز جمعه 15 تیرماه با بیدار باش سرپرست در 4:30 صبح تیم صعود کننده آماده می شوند. گروه این بار با سرقدمی همنورد خوب آقا فرزاد رضایی صعود را استارت می کند و رفته رفته اوج می گیرد. بعد از طی شیب بالای چشمه آب اسپید منظره بزهای کوهی لذت صعود را افزون می کند و لحظاتی را به دیدن این مناظر می گذرانیم. در محله کاسه قلات جهت استراحت و صرف صبحانه متوقف می شویم. بعد از 45 دقیقه استراحت و تجدید قوا به سمت قله حرکت می کنیم. بر روی یال قله که مراحل پایانی صعود را طی می کنیم حس و حال خاصی ما را فرا گرفته است. و در ساعت 9 صبح بر بلندای قله قلات بزی مسرور از صعودیم. لذت این صعود با حضور مردی متواضع از جنس کوهستان با بخشندگی اطلاعات دقیق خود که حاصل یک عمر کوهنوردی می باشد را برای ما صد چندان می کند. مربی خوبم آقای کریمی اکنون در مسئولیت کارگروه آموزش فدراسیون کوهنوردی مشغول خدمت می باشد.

و در مورد نوع چین خوردگی های قله های مختلف دنا توضیحاتی را میدهند بسیار زیبا و شنیدنی. ( سپاس از همراهی ایشان)

بعد از عکس های یادگاری استراحت و مناظر خوب اطراف در ساعت 10:15  فرود را آغاز می کنیم با طی دو ساعت و پانزده دقیقه زمان فرود از شن اسکی زیر قله به محل کمپ فرود می آئیم. با فرود ما گروه دوم نیز فرود خود را به سمت پایین ادامه داده اند. بعد از جمع کردن چادرها و نظافت کمپ راه فرود را در پیش می گیریم و در بالای آبشار بعد از صرف ناهار مهیای فرود آبشار می شویم. با راهنمایی های آقای کریمی و گوشزد نکات فنی در مورد نحوه فرود از این آبشار به پایین فرود رفته و بی وقفه ادامه مسیر می دهیم. و با عبور از تنگ رود قُر و حوضچه های آبی به پایین برگشتیم . در ابتدای باغات دوستان همنورد به انتظار ما نشسته اند که با استقبال گرم آنها مواجه می شویم. با پذیرایی شیرینی و صرف چای و اطلاع از خروج دوستان کرمان از منطقه اکنون مثل همیشه نکات آموزشی برنامه را اینبار در کنار مربی اخلاق آقای کریمی در مورد هنر سبک کردن کوله و نحوه چیدمان کوله ها فرا گرفتیم. مطالبی کلیدی و دقیق در مورد بستن کوله .

با هماهنگی از قبل انجام شده نیسان ها آماده بازگشت ما به روستای ماندگان هستند. در روستا اندکی را به انتظار اتوبوس سرویس برگشت متوقف شده و رسیدن اتوبوس سوار بر اتوبوس به سمیرم بازگشتیم. و در نهایت در اتوبوس اختتامیه برنامه برگزار گردید. ساعت 10 شب به شهر سمیرم رسیدیم.

با سپاس از همراهی تمام همنوردان

 

اسامی نفرات شرکت کننده در برنامه

صمد آقایی ( سرپرست برنامه ) ـ عباس اسدی ( سرقدم) ـ غلامرضا افشاری ـ سعید قائدی ـ کامبیز گودرزی ـ مجید راجی ـ محمد تقی کاوه ـ مرتضی شجاعی ـ عیسی صابری (عکاس) ـ مصطفی کاوه ـ حسن بهرامیان ـ خدیجه سامی ( مسئول فنی ) ـ الهام طالبی ـ اقدس صادقی ـ محمد رضا شیری ـ مالک صادقی ـ حسین آقایی ـ بهنام رضایی ـ فرزاد رضایی ـ محسن آقایی ـ امیر کلهر ( مربی ) ـ محمد امین سلمانیان ـ رضا کریمی ـ جواد لطفی ـ الهام جعفری ـ علی عقیلی.

با همراهی باشگاه کوهنوردی اماوند کرمان ( تعداد 14 نفر )

صعود به قله قاش مستان تابستان 1397

به نام یزدان دانایی ها

ای سرزمین بیژن و کیخسرو ، به بلندای قله قاش مستان دوستت دارم. و این تنها واژه ای است که زبان نمی شناسد.

عنوان برنامه : صعود به قله قاش مستان 4435 متر

تاریخ اجرای برنامه : 31/3/1397  و 1/4/1397

سرپرست برنامه : عباس اسدی

مسئول فنی : صمد آقایی

عکاس : غلامرضا افشاری

گزارش برنامه : محبوبه هاشمی

افراد شرکت کننده :

عباس اسدی ـ صمد آقایی ـ غلامرضا افشاری ـ علی سمیع ـ مالک صادقی ـ کوروش کریمی ـ حسین آقایی ـ عبدالله صادقی ـ کامران سمیع ـ ابراهیم صابری ـ عباس آصفی ـ محمد رضا شیری ـ مرضیه آقایی ـ اقدس صادقی ـ بنت الهدی امامی ـ محبوبه هاشمی .

 

صبح روز پنجشنبه 31/3/1397 ساعت شش صبح اعضای تیم در محل میدان شهدا سوار بر یک دستگاه مینی بوس شده و سمیرم را به مقصد خفر ترک کرده. منطقه خفر در کوهپایه های دنا مکانی جذاب برای تیم های کوهنوردی و طبیعت گردی می باشد. بعد از رسیدن به خفر از میان باغات سیب همراه با خنکای صبح پیمایش را شروع نمودیم و ساعت 8:30  صبح در کنار چشمه ای زیبا بالای آبشار خفر جهت صرف صبحانه متوقف شدیم. ساعت 9:30 دقیقه بعد از صبحانه و طی کردن مسیر باغهای سیب و جوی آب در ابتدای پاکوب در پایین کوه و دره ای که به جانپناه ختم می شد پیمایش را ادامه دادیم. ساعت 13 به جانپناه رسیدیم . جانپناه فلزی بر روی ارتفاع 3035 متری ساخته شده است که اطراف آن هم جای چادر زدن را دارد. بعد از استراحت و صرف ناهار با تصمیم مسئولین گروه قرار بر این شد که به سمت منطقه ای در ابتدای دره قاش مستان به نام چال خرسی با توجه به زمان کافی که در اختیارمان بود حرکت کنیم و شب مانی را در آنجا داشته باشیم. چال خرسی در ارتفاع 3180 متری واقع شده است که اعضا با همکاری هم کمپی را در این مکان برای استراحت و شب مانی بر پا نمودند. بعد از استقرار و وجود زمان کافی با نظر سرپرست برنامه جهت یک کارگاه سبک آموزشی برف به ابتدای یخچال قاش مستان رفته و اصول گام برداری بر روی برف را تمرین کردیم. بعد از صرف شام سرپرست برنامه اطلاعاتی را در مورد مسیر فردا و زمان اجرای برنامه دادند. اعضای تیم به بستن کوله های قله پرداخته و مهیای صعود فردا شدند.

ساعت 5:30 دقیقه بامداد روز جمعه با بیدار باش سرپرست آماده صعود شدیم. استارت صعود در ساعت 6 صبح زده شد و به سمت قله زیبای قاش مستان حرکت کردیم. پیمایش از سمت برفچال در روشنایی سپیده دم آغاز شد . ساعت 8 صبح صبحانه را در محلی معروف به زمین فوتبالی صرف کردیم. اعضا با برداشتن آب از آب برفچالهای زیر قله پیمایش را در شیب نسبتاً تند زیر قله قاش مستان ادامه داده و در این لحظات قله مورگل در سمت راستمان و قله های قبله و یال قله قاش مستان در سمت چپمان خود نمایی می کردند. بعد از گذر از شیب تند زیر قله  قاش مستان رخ نشان داد. در بلندای شیب قله چشمه ای بود که از آب شدن برفچال بالای قله به وجود آمده بود و اندکی استراحت و نوشیدن آب سرد این چشمه لذت صعود را افزایش داد . ساعت 11:15 بر فراز قله قاش مستان شادی و سرور بود که موج می زد. دوربین های عکاسی همنوردان این جنش کوچک ما را ثبت کرد. بعد از ساعتی جشن بر فراز قله مسیر بازگشت را در پیش گرفتیم. در مسیر بازگشت گروههای متعدد از اقصی نقاط ایران از جمله : عسلویه ـ شیراز ـ اصفهان ـ تهران  و حتی تبریز هم بودند که برایشان آرزوی موفقیت  و صعود زیبا داشتیم .

مسیر بازگشت را به صورت شن اسکی تا ابتدای برفچال قاش مستان پایین آمدیم . برفچال را گاه با احتیاط و حمایت کلنگ و گاه با سرعت بیشتر و به صورت سر خوردن به سمت کمپ طی کردیم. ساعت 15 بود که به محل کمپمان رسیدیم. بعد از استراحت و صرف ناهار و پاکسازی کمپ به سمت جانپناه حرکت نمودیم. در جانپناه اندکی استراحت و ادامه مسیر فرود را از سمت تنگ قبله و چشمه معروف چشمه چاتی به سمت روستای خفر در پیش گرفتیم . ساعت 9 شب همه به اتفاق در روستای خفر در کنار مینی بوس سرویسمان با استقبال آقای راجی مثل همیشه که به بچه های گروه لطف دارند با کیک و شربت پذیرایی شدیم. سوار بر مینی بوس به سمت سمیرم حرکت کردیم و در ساعت 10:30 شب در صحت و سلامت به سمیرم رسیدیم.

گزارش : محبوبه هاشمی 

صعود به قله لوکوره-دنا(یادواره استاد مهندس امجدسماواتی)

     گزارش برنامه صعود به قله لوکوره-دنا

     یادواره استاد مهندس امجدسماواتی

     زمان اجرای برنامه : پنج شنبه ۱۵ و جمعه ۱۶ تیر ماه سال نودوشش۱۳۹۶

     اعضای شرکت کننده در برنامه : ۱ _ علیرضاعباسی(سرپرست برنامه) ، ۲ _ رضا جهانبین(مسئول فنی) ، ۳ _ مالک صادقی ، ۴_ صمدآقائی ، ۵ _ غلامرضاافشاری ، ۶ _ جمشیدکاوه ، ۷ _ مرتضی شجاعی ، ۸ _ مجیدراجی ، ۹ _ عیسی صابری(عکاس گروه) ، ۱۰ _ مهدی عباسی ، ۱۱ _ حمیدشجاعی ، ۱۲ _ سپهر بهرامیان ، ۱۳ _ اسکندر بهرامیان ، ۱۴ _ پیمان آقائی ، ۱۵ _ بهنام رضائی ، ۱۶ _ خانم آقائی ، ۱۷ _ خانم سامی ، ۱۸ _ خانم طالبی ، ۱۹ _ خانم هاشمی ، ۲۰ _ خانم رضائی ، ۲۱ _ خانم صادقی ، ۲۲ _ محمد امیری ۲۳ _ امیرعباس مصلحی(میمان) ، ۲۴ _ سعیدشایان(میهمان) ، ۲۵ _ خانم معصومه عالی زاده(میهمان

 

     عصر روز سه شنبه ۵ بهمن ماه ۹۵ بود که خبر فوت ناگهانی جناب آقای مهندس امجد سماواتی پیشکسوت عرصهرتولید تجهیزات کوهنوردی و سنگنوردی به علت عارضه قلبی با انتشار در فضای های مجازی همه ی ما رو شوکه کرد. مردی که ما گروه کوهنوردی دنا اصفهان را با نام او میشناختیم. دعوت و پذیرایی گرم ایشان را در صعود به قله کرکس در همان زمستان را هرگز از یادهامان بیرون نمیرود همانجا بود که پیشنهاد صعود مشترک زمستانه به قله کل قدویس را به بچه های گروه داده بود و ما نیز افتخار همراهی وی را بی هیچ مقدمه ای پذیرفتیم ولی با مرگ ایشان همه ی نقشه ها نقش برآب شد. در تاریخ ۱۱ اسفند ماه قصد اجرای این برنامه رو با یاد این عزیز سفر کرده داشتیم ولی با مخالفت و عدم همکاری گروه دنا برنامه اجرا نشد.

      همواره در فکر این مرد دوست داشتنی بودیم و تصمیم بر اجرای برنامه ای را با یاد این همنورد داشتیم. با دعوت از گروه های دنا _ اژگهن _ آرش و چکاد اصفهان که قرابتی را این گروه ها با ما و مهندس عزیز داشتند ؛ تلاشی را جهت یادبود این عزیز انجام دادیم.

      آه مهندس عزیز ...

      سالها بود که پیوند دستهامان با ستیغ کوه و خورشید میثاقی فراموش ناشدنی بسته و در هیجای حادثه ها بغضی را فرو نخورده بودیم تا اینکه ابرهای دلتنگی ، آسمان آبیمان را به پیراهن مندرس خویش مقهور اشک و گریه کرد...

      همراه صمیمی مهندس امجد سماواتی : 

کاش بدانی درد بزرگیست غوغای نبودن تو که در نفس آسمانیت عطر آویشن و در نگاهت صلابت تسخیر ناشدنی کوهستان بود.

      طبق برنامه و با هماهنگی انجام شده صبح روز پنج شنبه ۱۵ تیر ماه ساعت ۷ صبح گروه ۲۱ نفره ی ما با یک دستگاه مینی بوس و یک دستگاه خودرو وانت نیسان از میدان شهدا شهر سمیرم به سمت روستای خفر نگین دنا حرکت کردیم . مسیر حدودا یکصد کیلومتری و کوهستانی روستای خفر را در مدت زمان یک ساعت و نیم طی کرده و در محل میدان موزه دیرین شناسی خفر با همنوردان میهمان از گروه چکاد و اژکهن اصفهان که تعداد آنها ۴ نفر بود ملحق شدیم بعداز مراسم معارفه که بسی خشنود گشتیم که توفیق رفیق گشت تا در صعود یادواره مهندس سماواتی در خدمت همنوردان رادمردی باشیم که بخاطر راه آن بزرگ مرد کوهستان افتخار همراهی به ما داده بودند. گروه بعد از پذیرایی مختصری که جهت اعضا در نظر گرفته شده بود با سرقدمی همنورد همراه ما آقای امیری بزرگوار استارت صعود را در ساعت ۹/۳۰صبح زده و در آخر گروه نیز استاد مرتضی شجاعی همنورد عزیزما گروه را همراهی کردند.

       باگذر از کوچه باغ های با صفای غرب روستای خفر مسیر منتهی به آبشار زیبای خفر و با ورود به تنگه ی آبشار خفر دررکنار رودخانه ی زیبای خفر و در زیر سایه های باصفای درختان بید و آلبالو و گردوی خودروی منطقه جهت سرف چاشت صبحانه در ساعت ۱۰/۳۰ متوقف شدیم.

      بعد از ساعتی گروه دوباره ادامه مسیر داده و در کنار آبشار خفر با توجه به زمان کافی برای صعود روز نخست میهمانان عزیز گروه جهت بازدید نیم ساعته تعیین شده در برنامه از این پدیده طبیعی باشکوه و زیبا به سمت آبشار رفته و برخی از همنوردان نیز دوستان را همراهی کردند و بقیه گروه در پایین دست به انتظار نشستند.

     بعد از بازدید از آبشار گروه منسجم به حرکت خویش ادامه می دهد و اینبار گروه در دره زبیای پی دنی و چشمه ها و آبشارهای زیبایش معروف به دره آبشارهای دنا که متاسفانه بارش های اندک سال گذشته و خشک سالی های چند سال اخیر رمق آب این آبشارها را ربوده بود و کم آب شده بودند اکنون ساعت از ۱۲ گذشته و گروه با نوشیدن آب از چشمه پی دنی ( پونه) جانی تازه می گیرد.

      بعد از اندک زمانی وارد تنگه پی دنی شده و ورودی ابتدای تنگه را که همراه با پیمایش یک مسیر شیبدار دست به سنگ همراه است طی می کنیم.کم بارشی امسال باعث ذوب برفچاله ها و یخچال تنگه شده که عمق دره را افزایش داده و پیمایش ما را نفس گیرتر و طولانی تر کرده . با طی کردن نیمی از مسیر تنگه در دل اشکفت بزرگی در دیواره های بلند کوه های دنا که سایه انداخته جهت نهار توقف می کنیم.با توجه به زمان کافی که در اختیار داریم سرپرست مدت زمان بیشتری را جهت سرف نهار و استراحت در کنار آبشار زیبای پی دنی در اختیار گروه قرار میدهد.

      ساعت ۴/۳۰ با صدای سوت سرپرست گروه در ستون یک به راه خود ادامه می دهد و در دل تنگه به پیش روی خود ادامه می دهد و در ساعت ۵/۴۵عصر در کنار آبشارهای زیبای لوکوره در انتهای دره پی دنی که برخی آنها را با نام آبشارهای پی دنی نیز میشناسند گروه جهت شبمانی و استقرار کمپ خود متوقف می شود.زمان مناسبی در اختیار گروه هست و قبل از بر پایی چادرها و آماده کردن کمپ دوستان عکاسی و لذت کنار آبشارها رارتجربه می کنند.ِاین لذت وصف ناپذیر و مکان دیدنی زمان را با سرعت از دوستان می دزدد و آفتاب در پشت دیواره های بلند قله های پوتک و کل اوآرزنی به پایین میرود. ودوستان مهیای شب مانی می شوند. مهتاب درخشان در آسمان دنا پدیدار می شود و شب با گپ و گفت های شبانه معمول در کمپ و آواز خوانی و چای گرم و خوراکی های متنوع به پایان میرسد و بچه ها به درون چادرها و کیسه خواب میروند تا به استراحت بپردازند.

      طبق برنامه ساعت۴/۳۰ بامداد بیدار باش سرپرست برنامه دوستان را یکی یکی از درون چادرها به بیرون می کشد و بنا به نظر مسئولین گروه برخی دوستان در کمپ می مانند و گروه ۲۰ نفری ما باز هم با همان چیدمان روز نخست در شیب کنار آبشار استارت صعود را در ساعت ۵ صبح میزنند.بعداز گذشتن از شیب تند دره لوکوره که دوستان آن را با قیف مصیبت(مصیب)قله جوپار کرمان مقایسه می کردند بر بلندای دره در کنار چشمه باصفای در ساعت ۷/۳۰ جهت صرف صبحانه گروه متوقف می شود. بعد از نیم ساعتی سرف صبحانه گروه به راه افتاد و اکنون در زیر سایه دیواره های بلند قله و از میان گل های چویل زیبا بر فراز خط الراس قل های شرق و غرب نمودار می شوند و روستای خفر از دور نمایان می گردد.

      در شیب زیر قله و به جهت دوری از شن اسکی این شیب تند گروه خود را بر روی یال سنگی می کشد تا راحتتر مسیر پایانی را صعود کند و آقای صابری عکاس خوب گروه با دیدن این مناظر فعالیتش زیادتر شده است و سرانجام در ساعت ۱۰/۴۰ گروه بر فراز قله ی با شکوه لوکوره قرار می گیرد. پیام های تبریک و شادی ، عکاسی و فیلمبرداری همرا با نوای گرم استاد شجاعی و سرودهای زیبا . بنر یاد بود استاد که با استقبال اعضا جهت عکس یادگاری همراه است.

       ساعت ۱۱/۳۰ فرود ما آغاز می گردد و گروه به پایین جهت باز گشت به کمپ به راه می افتد شیب تند ونبود برفچال ها زمان فرود را افزایش میدهد. گروه جهت بازگشت ۱/۱۵ بعداز ظهر در کنار همان چشمه ای که صبحانه را میزبان ما بود جهت سرف چای و استراحت به زمین می نشیند و بعد از نیم ساعت ادامه ی مسیر می دهیم و وارد دره لوکوره شده و در پایین دست دره مورد استقبال دوست و همنوردان خوبمان که به انتظار ما بودند قرار می گیریم.وسپس به کمپ رسیده و جهت سرف نهار در ساعت ۳ بعداز ظهر آماده می شویم. کم کم ظروف غذا گرم می شود و در همین حین نیز کوله ها جمع و جور می شود و بعداز نهار با جمع کردند تجهیزات و کوله ها و نظافت کمپ مسیر بازگشت را در پیش می گیریم. اکنون ساعت ۴/۱۵ بعداز ظهر است.

      با عبور از تنگه پی دنی و رسیدن به مسیر دست به سنگ انتهای دره این قسمت مسیر فرود را باید صعود کرد و بالا می رویم. و در کنار چشمه پی دنی آبی میاشامیم و ادامه میدهیم. کم کم مسیر کوتاهتر شده و سرانجام در کنار آبشار زیبای خفر در ساعت ۷ بعداز ظهر گروه جهت استراحت متوقف میگردد و بنا به صلاحدید سرپرست برنامه مراسم اختتامیه در همین مکان برگزار می گردد و نقطه نظرات و پیشنهادها ودوستانمان فتح بابی تازه جهت برنامه های آتی ما می باشد. 

      هم خرسند از این صعود و یاد و خاطره ی استاد سماواتی خاتمه ای بر این برنامه بود اگر چه هنوز بیش از ساعتی از پیمایش ما باقیست . ادامه مسیر می دهیم و در پایین دست آبشار همنوردان دیگر گروه که موفق به حضور در این برنامه نشده بودند و از آنجایی که دلشان هوای ما را داشت مخصوصا به یاد استاد سماواتی با چای گرم به استقبال ما ایستاده بودند و ما را سورپرایز کردند. بعد از سرف چای وهمراهی این دوستان ادامه مسیر داده و در روستای زیبای خفر با بدرقه و خداحافظی یاران همنورد در گروه های چکاد و اژگهن برنامه به خوبی هرچه تمامتر به پایان رسید. 

     با سوار شدن بر مینی بوس همراه همیشگی ما آقا محسن افشاری به شهر سمیرم باز گشتیم و در میدان شهدا شهر برنامه به پایان رسید. یاد و خاطره ی استاد امجد همیشه و تا ابد در ذهن همنوردانش در گروه مانوش زنده و جاویدان است. روحش شاد.

گزارش برنامه آبشار کردیکن - تنگ زندان

قرار قبلی که با دوستان انجام شده بود رأس ساعت 6 صبح روز چهارشنبه در میدان شهدا جمع شده و سوار ماشین شدیم و در ساعت 6:20 دقیقه به مقصد شهر گندمان طبق قرار قبلی که با دوست و همنورد خوبمان آقای امیری داشتیم تا ایشان نیز از اصفهان به ما ملحق شود. و در ساعت 7:30  به گندمان رسیدیم و در پارک زیبا و سرسبزی که در ابتدای ورودی شهر قرار داشت مستقر شدیم جهت استراحت و خوردن صبحانه . و در پارک با دو تن از دوستانمان که میهمان برنامه ما بودند از کوهنوردان ایزه به هم پیوستیم و تا ساعت 8:30 آنجا منتظر بودیم تا یک دستگاه مینی بوس که قرار بود ما را به مقصد ببرد بیاید.

 

 

وقتی ماشین آمد به طرف جاده آبشار کردیکن حرکت کردیم و از چند روستا گذشتیم تا به جاده خاکی رسیدیم . ادامه مسیر داده و از جاده کوهستانی گذشتیم و در طول مسیر مناظر زیبا و خیره کننده ای چون سبز کوه زیبا خود نمایی می کرد. تا اینکه در ساعت 10:30 صبح به انتهای مسیر ماشین رو رسیدیم و پیاده شده و بعد از توضیحات مختصر و مفیدی که همنورد خوبمان آقای امیری دادند رأس ساعت 10:45 حرکت کردیم و کوه پیمایی سنگین ما شروع شد برای دیدن پر آب ترین آبشار ایران ، آبشار کردیکن.  آبشاری در عمق یک دره ژرف به نام تنگ زندان .

 

 

تنگ زندان چه اسم ترسناک و البته برازنده ای و این عادت نیاکانمان بوده است که هر چیز دست نیافتنی و بکر را زندان می نامیدند. اما این بار یک زندان واقعی بود . زندانی که نه ورود به آن راحت بود نه خروج از آن. اولش با شیب های تند شروع می شود و بعد از پرتگاههای ترسناک و آخرش صخره های بلند و خطرناک.

 

و بعد از گذشتن از شیب های تند و ریزشی و صخره های خطرناک در ساعت 13 به چشمه ای با صفا و دیدنی رسییدم به نام چشمه گردویی که جهت استراحت و صرف ناهار همانجا اطراق کردیم. و بعد از صرف نهار و استراحت کوتاه در ساعت 14 ادامه مسیر داده به طرف سرچشمه زیبای آبشار که بعد از گذشتن از چند صخره و دست به سنگ شدن به سنگ بزرگ به نام کعبه که به طرز عجیبی از وسط دو نیم شده بود. و شروع به گرفتن عکس های یادگاری کردیم .

 

 دوباره پای در راه نهادیم تا به سرمنزل مقصود و همان سرچشمه رسیدیم. که در راه با چند دیواره صخره ای کوچک روبرو شدیم. و بعد از گذشتن از آنها شکوه و عظمت چشمه از دور نمایان شد. آنقدر زیبا بود که چند لحظه ای همه را متوجه شکوه خودش کرد.  و در ساعت 15:30 به سرچشمه رسیدیم. در آنجا کوله ها را کنار سرچشمه ( مکان شب مانی مان ) گذاشته و با کمی استراحت به طرف پایین دره به راه ادامه دادیم و جهت دیدن آبشار زیبای کردیکن بعد از گذشتن حدود یک ساعت به پایین دره رسیدیم و آبشار با شکوه و عظمت زیبایی هر چه تمامتر خود نمایی می کرد.

 

 

 

کردیکن نهایت رویای هر کوهنورد ، اوج وقار طبیعت ، آبشاری بلند ، ترسناک و پر هیاهو که از دل کوه بیرون می آید. انگار سالهاست در بند « تنگ زندان » بوده و بدون توجه به پرتگاهی که زیر پایش هست خودش را برای رهایی از این زندان پرتاب می کند. انگار بیقرارِ برای رسیدن به خلیج نیلگون فارس و آبهای آزاد.

 

کردیکن هم مانند                اجازه نمی دهد بهش نزدیک بشویم. حداکثر تا چهل تا پنجاه متری اش می توان رفت . جلوتر از آن دیگر حریم آبشار است. و حتی نفس کشیدن هم سخت می شود. نه می توانی جلوت را ببینی و نه حتی چشمهایت را باز کنی . قطرات آب مانند ساچمه های ریز  به صورتت می خورد. اینجاست که شکوه و عظمت آبشار زیبا را درک می کنی و می فهمی که تو را دوست داشته که تا قلب خودش کشانده و راه داده است.

 

لحظاتی را دورتر از آبشار می نشینیم و فرصت می دهیم به خودمان که از نوازش قطرات ریز آبشار بر بدنمان لذت ببریم. بعد از دیدن مناظر بکر و زیبا و گرفتن عکس های یادگاری در ساعت 17:20 به طرف سرچشمه جهت شب مانی حرکت کردیم و در ساعت 18:30 به تخت هایی که اطراف چشمه بود رسیدیم و همانجا با برپا کردن کمپ مهیای به سر بردن یک شب زیبا و رویایی در کنار غرش آبهای خروشان چشمه شدیم و بعد از صرف شام با نظر دوستان قرار شد که صبح ساعت 6  بیدار شویم هت بازگشت مسیری صعب العبور و با شیبهای تند . بعد از بیدار شدن از خواب و خوردن مختصری صبحانه راس ساعت 7 به طرف بالا حرکت کردیم .

 

 

 هر چه از آبشار و چشمه دورتر می شدیم چشمان همه همنوردان خیره تر به دنبال آبشار و زیبایی های بکر این منطقه بود. و بعد از عبور از چند صخره سنگی که در راهمان بود در ساعت 9 صبح به چشمه گردویی رسیدیم. در آنجا استراحت کرده و با خوردن صبحانه و چایی استراحتی کردیم و خستگی شیب تند را بدر کردیم. حدوداً چهل دقیقه آنجا بودیم.

 

 

 

بعد از برداشتن آب از چشمه مجدداً به راه ادامه دادیم و همچنان که شیب تند را سپری می کردیم در راه با کوهنوردان دیگری که به قصد دیدن آبشار آمده بودند روبرو شدیم . بعد از حال و احوال پرسی با عبور از آنها دوباره به مسیر ادامه دادیم تا به پای دیواره صخره ای رسیدیم که خطرناک و ریزشی بود. در این لحظه با ریزش چند سنگ نسبتا بزرگ از بالا که توسط افراد غیر حرفه ای که قصد پایین آمدن را داشتند مواجه شدیم. سنگهایی که اگر به هر کدام از افراد گروه برخورد می کرد باعث فاجعه ای بزرگ می شد. بعد از گذشتن از منطقه خطرناک صخره ای که بالای شیب تند دره رسیدیم .

 

 

ساعت 12 اینجا دیگر زمین هموار می شد در آنجا استراحت کردیم و با نوشیدن چای و تنقلات خستگی یک شیب تند و پر خطر را به در کردیم. بعد از نیم ساعت استراحت ادامه دادیم تا به جایی که با ماشین وعده کرده بودیم رسیدیم. ساعت 13:20 بود که سوار ماشین شدیم و به سمت گندمان حرکت کردیم و رأس ساعت 15  روز پنجشنبه به همان پارک ابتدای مسیر رسیده  و ناهار را در پارک خوردیم و منتظر آمدن ماشین جهت حرکت به طرف سمیرم شدیم.  حدود ساعت 16:30 بود که مینی بوسمان رسید و با همنوردانمان از ایزه و آقای امیری خداحافظی کرده و سوار ماشین شدیم و به سمت سمیرم حرکت کردیم. و در ساعت 18 برنامه دو روزه ما با خوبی و خوشی و صحت و سلامت تمامی افراد گروه به پایان رسید.

 

 

افراد شرکت کننده در گروه :

1-      جمشید کاوه ( سرپرست برنامه )

2-      عباس اسدی ( مسئول فنی )

3-      محمد امیری ( راهنما و سرقدم )

4-      عیسی صابری ( عکاس )

5-      غلامرضا افشاری ( نگارنده گزارش برنامه )

6-      محمد تقی کاوه ( عقب دار گروه )

7-      مجید راجی

8-      سهراب شهبازی

9-      رضا جهان بین

10-  سجاد صادقی

11-  علی نامدار

12-  خانم هاشمی

13-  خانم طالبی

14-  خانم نادری

15-  آرش عالی پور

 

صعود دیواره تاریخی تقرچه

Aghaei Samad K:
بسمه تعالی
سنگ نوردی – صعود و ابزار گذاری
منطقه : دیواره تاریخی تقرچه (تخت قرچه )معروف به مدرسه
29 و 30 مهرماه و1آبان ماه 95
اجرای هئیت کوهنوردی وتنی چند از اعضای کمیته فنی گروه کوهنوردی مانوش سمیرم

برنامه سنگ نوردی این هفته گروه مانوش به مناسبت روز کوهنورد وهفته تربیت بدنی اجرای یک برنامه در منطقه کهن وباستانی زیر مدرسه بود. روز اول چهار نفر به صعود یک مسیر صعود قدیمی وبررسی میخ های مسیر ( 20متر ) وابزارگذاری ادامه مسیر صعود تا بالای دیواره(10متر) پرداختیم.
در روز دوم دو نفر از اعضا اقدام به صعود بر روی طناب موسوم به صعود میمونی وپاکسازی دیواره پرداختیم. و پس از اتمام با ملحق شدن سایر اعضا ادامه روند اصلاح تنها مسیر صود این دیواره و تکمیل ابزارگذاری که با کمبود ابزار وتجهیزات روز گذشته ناقص مانده بود؛ اقدام کردیم.به غیر از میخ های قدیمی تعداد 8میخ دیگر و2فرند وگوه در کارگاه اول وادامه مسیر صعود بالای گارگاه اول نصب شد.
در روز سوم برنامه در ساعت 9صبح که با دعوت از مسئولین ، پیشکسوتان ، ورزشکاران واهالی مهرورز شهرم سمیرم توسط ریاست محترم هئیت کوهنوردی وهئیت شهرستان ومدیرت محترم اداره ورزش وجوانان شهرستان سمیرم انجام گرفته بود؛آغاز وبعد از برپایی کمپ کوچک که با همکاری شبکه بهداشت ودرمان شهر سمیرم که شامل توزیع بروشورهای پیام های سلامت وگردشگری سلامت وانجام تست های, BMI فشار خون ورهنمودهای سلامتی توسط متخصصین این مرکز که جای تقدیر فراوان دارد وقرار دادن صندلی ها واسباب پذیرایی جهت مدعوین ، برپا گشت ودر ادامه با بنا نهادن دو گارکاه فرود وطناب ریزی دوستان اقدام به فرود از دیواره کرده وهمزمان سه تن از دوستان دیگر اقدام به صعود کرده ای بر روی مسیر کردند. در تایم صعود همنوردان سایر دوستان با صعود میمونی بر روی دو طناب دیگر به اجرای برنامه پرداختند.در طول برنامه مردم ومسئولین ومخصوصأ پیشکسوتان عرصه ورزش شهرستان با حضور خویش گرمای خاصی را به این همایش باشکوه بخشیدند. در نهایت برنامه در ساعت 1بعدازظهر به اتمام رسید.یک تشکر بسیار ویژه از جناب آقای سعید قاسمی ریاست محترم هئیت کوهنوردی وصعودهای ورزشی شهرستان
با تشکر از اداره ورزش وجوانان شهرستان ،مرکز اورژانس 115 شهرستان ، سازمان آتش نشانی شهرستان ، سپاه پاسداران و بسیج ورزش شهرستان وسایر مسئولین ودوستانی که ما را در این امر یاری کردند.

هئیت کوهنوردی وصعودهای ورزشی شهرستان سمیرم

کمیته فنی گروه کوهنوردی مانوش سمیرم

برنامه سه ماهه بهار 1396 گروه کوه نوردی مانوش سمیرم

گزارش صععود به قله آتشفشانی تفتان

                                        به نام خدا

    گزارش صعود به قله آتشفشانی تفتان 4050 متری

    تاریخ اجرای برنامه : یکشنبه 26/10/1395 لغایت جمعه 1/11/1395( به مدت 5 روز)

    اعضای شرکت کننده : 1ـ صمد آقائی (سرپرست برنامه ) 2ـ عباس اسدی(مسئول فنی) 3ـ محمد طایی(مسئول مالی)4ـمجید راجی(مسئول تدارکات) 5ـ مرتضی شجاعی(مسئول امداد کوهستان) 6ـجمشید کاوه 7ـ محسن صمصامی 8ـمصطفی کاوه 9ـ علی نامدار 10ـابوالفضل سامی 11ـرضا جهانبین 12ـ غلامرضا افشاری 13ـمصطفی صفایی 14ـ سعید قاعدی 15ـ ابراهیم شهبازی 16ـ احمد طایی 17ـ سینا شهبازی 18ـ مرضیه آقائی19ـ الهام طالبی 20ـمهین نادری 21ـمحبوبه هاشمی 22ـشیدا حافظی بختیاری 

 

     قله تفتان با ارتفاع 4050متر بلندترین قله در منطقه جنوب شرقی ایران و استان سیستان و بلوچستان است . این کوه آتشفشانی نیمه فعال است که همچنان گاز گوگرد از آن خارج میشود. برخی معتقدند که نام کوه تفتان که از واژه تفت به معنای گرم و سوزان آمده است و این وجه تسمیه برای نام گذاری به سبب خروج دمه های آتشفشانی مرکب از بخار آب و گاز گوگرد از دهانه آن است . کوه تفتان در اصطلاح محلی به چهل تن معروف است و شایع است که چهل تن از راشدین مذهبی در این کوه نا پدید شده اند و به همین دلیل به آن کوه چهل تن می گویند و شاخک شمال آن نیز به همین سبب به اسم کوه زیارت معروف است . رشته کوه تفتان به طول 12 کیلومتر با مساحت کل 1800کیلومتر مربع سه دهانه آتشفشانی نیمه فعال که از دهانه ان بخار گازهای گوگردی دائمآ در حال تصاعد میباشد و چشم انداز خیره کننده ای را به وجود اورده است .قله تفتان با دو دهانه آتشفشانی از چهار قله به نامهای 1ـچهل تن (زیارت)قله شمالی (مرتفع ترین قله) 2ـمادر کوه قله جنوبی (آتشفشانی) 3ـقله شمال شرقی که صبح کوه نام دارد 4ـقله غربی که نر کوه نامیده میشود . 

 

   

و آنگاه پس از تلاش یک ماهه جهت پی ریزی و اجرایی شدن این برنامه با همکاری اداره ورزش جوانان شهرستان سمیرم و هیئت کوهنوردی و صعود های ورزشی و نیز جمعیت هلال احمر و اداره آموزش و پرورش شهرستان سمیرم سرانجام در تاریخ یکشنبه شب 26 دی ماه ساعت 10شب با یک دستگاه اتوبوس راهی دیار سیستان گشتیم . حرکت ما همراه با بارش برف این نعمت الهی و سوغات قله های سر به فلک کشیده بود که حرکت اتوبوس ما را سخت کرده بود . بعد از طی مسافتی در دل سیاهی شب جهت نماز صبح در یکی از استراحت گاههای بین راهی توقفی مختصر کرده و دوباره ادامه مسیر داده و کم کم با بالا آمدن آفتاب و رویت مناظر اطراف جاده نظیر دور نمای قله های جوپار و هزار و لاله زار کرمان در شهر تاریخی بم جهت ناهار یک ساعتی را توقف کردیم ادامه مسیر می دهیم و سرانجام بعد از مختصر خرابی و ایراد فنی اتوبوس ما و طی مسافت 1300کیلومتر ساعت 6 عصر به شهر زاهدان رسیدیم .

با مراجعه به هلال احمر شهر زاهدان و با هماهنگی های از پیش انجام شده و همکاری این عزیزان در اردوگاه هلال اسکان یافته و شب را به استراحت این مسیر طولانی به خواب رفتیم و این اولین درس کوهنوردی است که : هرگز تسلیم نشو ، مرزهایی که خود را در آنها محدود کرده ای مرزهای واقعی نیستند تو میتوانی آنها رابشکنی و فراتر از آنها بروی . محدودیت ها موانع ذهنی هستند که خودمان درستشان کرده ایم و این چنین بود که اراده پولادین بچه های گروه و پشتکار آنها را مصمم برای اجرای این برنامه بلند مدت کرده است . و این یعنی قدرت درونی که فراتر از فقط یک آمادگی ذهنی است . صبح روز سه شنبه و با توجه به فرصت کافی و مناسب و استراحت بیشتر دوستان از این مسافت بلند و تجدید روحیه و فراهم نمودن و تکمیل برخی تجهیزات لازم دوستان در بازار شهر گشتی زده و ساعت 2 بعدازظهر به سمت روستای تمندان از توابع شهرستان خاش ابتدای مسیر صعود حرکت کردیم . بعد از طی مسافت 140کیلومتری به سمت خاش به دو راهی تمندان رسیدیم و نهایتآ در ساعت 5 بعدازظهر در بیرون از روستا به اردوگاه آموزش و پرورش معروف به اردوگاه دره گل که از قبل با همکاری اداره ورزش جوانان و آموزش و پرورش شهر سمیرم مفدمات اسکان گروه را در آنجا مهیا کرده بودیم رسیده و شب را به استراحت و مهیا کردن شرایط صعود در آنجا سپری کردیم . ارتفاع اردوگاه 2500متر و فاصله آن تا جاده اصلی زاهدان ـ خاش 40کیلومتر است .

 

    طبق برنامه ساعت 4 صبح بامداد روز چهارشنبه 29 دی ماه در دل تاریکی شب آن دم که در خلوت گاه کوهستان بر فراز بلندی ها از خود رها هستم و راز انسان بودن را از درون به چالش میکشم و با نهفته های افکارم و خودهای درون خود کرنجال میروم و با دوستانی از جنس برگ گل با هم بودن را حس میکنم و این که همه و همه و بیشتر از اینها این را مدیون توام ، سپاس ای خالق کوهها ...

    گروه با سرقدمی عباس اسدی همنورد عزیز ما حرکت خود را به جلو ادامه میدهد و بعد از یکی دو مسیر دست به سنگ گروه 22نفره ما در ساعت نه و سی دقیقه صبح در محل پناهگاه با شکوه تفتان جهت صرف صبحانه توقف کرد . بعد از ساعتی استراحت و تجدید قوا و بنا به نظر سرپرست برنامه و مسئول فنی تیم 3 تن از دوستان ما به عنوان تیم پشتیبان در محل اردوگاه مانده و تعداد 19 نفر از اعضای گروه در ساعت 10 صبح باز هم به سرقدمی آقای اسدی به سمت قله به حرکت درآمد . در آخر گروه نیز آقای مرتضی شجاعی زحمت هم پایی دوستان را بر عهده دارد . ساعت یک و سی دقیقه بعدازظهر سرانجام بر فراز قله تفتان گروه جشن شادی را با به احتزاز در آوردن پرچم سه رنگ سرزمینم ایران زمین به پایکوبی پرداختند . در دامان کوه آتشفشانی تفتان چه هوایی و چه طبیعتی ، این بار به نقطه ای از سرزمین عجایب رفتم که سنگ بود و برف بود و گوگرد . ساعتی را گروه در کنار این عجیب خلقت الهی به تسبیح و ثنای آفریدگارش نشست و با گرفتن عکس یادبود در ساعت دو و پانزده دقیقه بعدازظهر مسیر فرود را در پیش گرفته و به سمت پناهگاه باز گشتیم . در پناهگاه با استقبال گرم همنوردان تیم پشتیبان با چای گرم ، زیبایی های قله را بازگو کردیم . بعد از صرف ناهار در ساعت چهار و ده دقیقه بعدازظهر پناهگاه 4 طبقه تفتان را به سمت پایین ترک کردیم . در مسیر فرود رفته رفته سیاهی شب سایه بر دامان قله تفتان و ستون نفرات گروه می اندازد . در تاریکی شب وارد دره گل (تنگ گل) شده و یکی دو مسیر دست به سنگ را با احتیاط کامل و در زیر نور چراغهای پیشانی تحت حمایت تیم فنی به پایین آمدیم . سرانجام در ساعت 7 شب در محل اردوگاه سورپرایزی ویژه گروه را غافلگیر کرد . دوستان هلال احمر شهرستان خاش و زاهدان که همواره ما را مورد لطف خود قرار داده بودند این بار در اردوگاه دره گل به همراه ریاست محترم هلال احمر شهرستان خاش جناب آقای حسین زهی گروه را مورد استقبال گرم خود قرار داده و با میوه های تازه محلی از ما پذیرایی کردند و بعد از گرفتن چند عکس یادگاری و جمع آوری تجهیزات صعود ، مردم خونگرم اهل تسنن روستای تمندان را به سمت زاهدان ترک گفتیم و در ساعت 11 شب مجددآ به اردوگاه هلال احمر شهر زاهدان بازگشتیم و با حمام و شام خستگی و گرد راه را از تن به در کردیم . 

     صبح روز پنج شنبه بعد از نماز صبح و صبحانه دوستان در بازار شهر زاهدان به خرید مایحتاج و سوغات سفر پرداخته و نهایتآ در ساعت 7 شب زاهدان را به سمت سمیرم ترک گفتیم . در طول مسیر گشت های ایست و بازرسی سر راه با نهایت احترامی که برای ورزشکاران و کوهنوردان قائل بودند با مشاهده کوله های کوهنوردی با احترام ویژه ما را بدرقه میکردند . بعد از گذر از شهرهایی چون بم ، کرمان و رفسنجان و... نهایتآ ساعت 4 عصر روز جمعه در جلوی اداره ی ورزش و جوانان شهر زیبایم سمیرم و در زیر بارش زیبای برف زمستانی این برنامه نیز با موفقیت به پایان رسید . به امید تکرار چنین روزهای زیبایی در کنار همنوردان و دوستان عزیزم در گروه کوهنوردی مانوش ....

 

                                                         صمد آقائی 

گزارش صعود به قله کرکس

      کوهستان کرکس بخشی ار نیمه شمالی رشته کوه های مرکزی ایران است که در غرب شهرستان نطنز استان اصفهان واقع گردیده است. قله کرکس به ارتفاع 3895 متر بلندترین کوه این منطقه بشمار میرود. وجه تسمیه نام این کوه بخاطر وجود کرکس های کوچک سیاه رنگی است که بر فراز دامنه آن در پروازند. کوه کرکس حاصل گدازه هایی است که از راه شکاف های موجود در سطح زمین به بیرون راه یافته اند. سطح زیر پوشش کوهستان کرکس در استان اصفهان بالغ بر 300 هزار هکتار است که 7/9هزار هکتار آن را منطقه شکار ممنوع پارک ملی کویر ایران تشکیل میدهد.

    
      صعود به قله 3895 متری کرکس گروه کوهنوردی مانوش سمیرم.
       
      تاریخ اجرای برنامه : 18 و 19 آذر ماه 1395(صعود یک روزه جمعه 19 آذر)

      اعضای شرکت کننده : 1 ـ عباس اسدی (سرپرست برنامه )،2 ـ عیسی صابری(عکاس) ؛ 3 ـ محمد طایی ؛ 4ـ مجید راجی ؛ 5ـ جمشید کاوه ؛ 6ـ صمدآقائی
      
      بنا بر دعوت دوستان وهمنوردان عزیزمان آقایان استاد مهندس امجد سماواتی و استاد محمد امیری برنامه صعود به قله کرکس در تقویم سه ماهه پاییز گروه اضافه شد. بعدازظهر روز پنجشنبه 18 آذر ماه به اتفاق همنوردان  یاد شده با یک دستگاه سواری حرکت خود را از میدان شهدا شهر سمیرم به سمت مقصد آغاز کرده ودر شهر اصفهان به دیدار دوست خوبمان آقا حامد خدادادی جهت دیدار وخرید اندک تجهیزات سفارشی رفتیم. بعد از مدتی در پایان روز جهت صرف شام واستراحت شب قبل از صعود به طرف شهر بهارستان ومنزل دوست عزیز آقای امیری حرکت کردیم.که مورد لطف این بزرگوار قرار گرفتیم؛شب را تا پاسی از آن دور همی به مرور خاطرات گذراندیموسپس به خواب رفتیم.ساعت 4 صبح از خواب بیدار و با بستن کوله هایمان در ساعت 4/30 از شهر بهارستان به سمت دروازه تهران اصفهان به منظور همراهی با دوستان خوب گروه کوهنوردی دنا اصفهان حرکت کردیم. در پارک در کنار اتوبان اصفهان جهت صرف صبحانه میهمان آقای مهندس سماواتی با آش گرم و خوشمزه اش به این بزرگواران ملحق شدیم.بعد از صبحانه ساعت 5/30 صبح حرکت به سمت شهر نطنز با چند دستگاه خودروی سواری آغاز گردید؛ساعت 7صبح وارد منطقه ی گردشگری کشه وروستای رایان شدیم.ساعت 7/25 صبح ابتدای پاکوب فله کرکس دامنه های برفی کرکس خودنمایی میکردند.بعد از آماده شدن دوستان گروه به سرقدمی آقای امیری همنورد بزرگوار حرکت کرده ومسئولیت فنی برنامه بنا به ارادت دوستان گروه دنا به استاد و دوست عزیزم عباس آقای اسدی به ایشان محول گردید و در آخر گروه آقای کریمی سرپرست زحمتکش گروه دنا الطاف بسیار داشتند . این تقسیم وظایف توسط سرپرستی محترم کل برنامه آقای رضا بیژنی عزیز صورت پذیرفت.

مسیر راکه با تردد انبوه مشتاقان کوهستان همراه بود در فضایی صمیمی و بیادماندنی پشت سر گذاشتیم تا در زیر درختان گردو منطقه با شدت باد و بارش خفیف ابرهای تیره بالای سرمان گروه جهت اضافه کردن لباس واستراحتی مختصر متوقف گردید.ادامه مسیر داده وبه آبشار زیبا ویخ زده زیر پناهگاه رسیدیم بنا به نظر مسئولین گروه تعدادی مسیر دست به سنگ دیواره ی کنار آبشار را به سمت پناهگاه در پیش گرفته ونیم دیگر گروه مسیر صعود زمستانه پناهگاه را ادامه دادند؛

گروه شش نفره ما نیز جهت آشنایی با هر دو مسیر به دو نیمه ی مساوی تقسیم و هر دو گروه را همراهی کردیم. ساعت 10/20در محل پناهگاه سنگی باشکوه قله کرکس ودر انبوه کوهنوردانی که در این مکان جهت صعود تجمع کرده بودند جهت استراحت توقف کردیم.بعد از توقفی کمتر از یک ساعت وتغذیه ای مختصر عده ای از دوستان ما در گروه دنا در محل پناهگاه ماندندوتیم 6 نفره ما به همراه آقایان امیری و کریمی ودو نفر دیگر از همنوردان گروه دنا ادامه ی مسیر دادیم.

در ساعت 11/15 گروه با همان ترکیب فنی پیشین استارت صعود را زدند. لحظه به لحظه بر شدت بارش و وزش باد افزوده میگشت و هوای بسیار بورانی را در پیش روی ما قرار داده بود.ولی اراده وتصمیم قوی ؛ گروه را با شوق هرچه تمامتر ومسمم به پیش میبرد.در کشاکش شیب زیر قله و هوای سرد وبورانی دیدار دوستان عزیزمان در گروه اژگهن مخصوصأ آقا کیوان زمانی که از مسیر طامه اقدام به صعود گرده بودند برودت هوا وخستگی را به فراموشی سپرد.هرچه که اوج میگرفتیم بر شدت باد وبوران نیز افزوده میگشت تا در نهایت ساعت13/40 بر فراز قله کرکس تغییر صد در صدی وضعیت هوا را شاهد بودیم ؛ هوایی کاملا صاف همراه با خودنمایی دماوند با شکوه از فراز قله کرکس وجمله ی زیبا وخاطره انگیز آقای امیری که عنوان کرد قله روی خوش به کوهنوردان سمیرم نشان داد و لذت صعود ما را صد چندان کرد.

بعد از اندک زمانی دیدن مناظر زیبا و عکس های یادبودساعت14 (2بعدازظهر)مسیر بازگشت را درپیش گرفتهودر ساعت 15/15 در پناهگاه به جمع یاران خوبمان بازگشتیم . ساعتی را در پناهگاه جهت صرف نهار با همنوردان گروه دنا با خاطراتی فراموش ناشدنی گذراندیم.در این بین محبت های مهندس سماواتی که انسان جدی وخاص در بین گروه دناست وشوخی های اعضای گروه ما را با خوشرویی هرچه تمام پاسخ میدادندصفای خاصی را به جمع ما بخشیده بود.ساعت 16/10بعدازظهر حرکت از  پناهگاه به سمت محلی مرسوم بنام مرغداری انتهای مسیر فرود را در پی گرفته و در ساعت 17/30 به محل پارکینگ ماشین ها رسیدیم.بعداز تشکر وخداحافظی از عزیزان گروه دنا به سمت سمیرم حرکت کردیمودر بین راه با صرف شام  برنامه را به پایان رساندیم. با سپاس از همه همنوردان.

   عزیزانی چون رضا بیژنی،محمدامیری،مهندس سماواتی،عبدال کریمی،شهرام بیژنی،استاد جوادمرندی،آقااردشیر وخانم صهبا وخانم ترکی ما را دراین برنامه همراهی کردند که از همه ی این بزرگواران ممنونیم.

                                                                     صمدآقائی

 

 

 

 

 

برنامه سه ماهه زمستان 1395 - گروه کوهنوردی مانوش سمیرم

گزارش صعود به قله دماوند

                    به نام خدا

   گزارش صعود به قله 5609متری دماوند

   تاریخ برنامه:30و31تیر و 1مرداد ماه 1395

   مسیر صعود :روستای ناندل جبهه ی شمالی دماوند

   مسیر فرود :جبهه ی جنوبی دماوند

   اعضأ شرکت کننده :1ـ علیرضا عباسی(سرپرست برنامه)،2ـ عباس اسدی(مسئؤل فنی)،3ـ مرتضی شجاعی(امدادونجات)،4ـ صمدآقایی(تهیه گزارش)،5ـ عیسی صابری(عکاس)،6ـ کامبیزگودرزی(فرهاد)،7ـ مصطفی کاوه،8ـ سعیدقاعدی،9ـ مجیدراجی،10ـ فرزادرضایی،11ـمحمدجوادقرقانی،12ـ سجادصادقی،13ـ حسین آقایی،14ـ عباس طایی،15ـ بهروز رضایی،16ـ خانم الهام طالبی،16ـ خانم محبوبه هاشمی

   

     عصر روز سه شنبه 29تیرماه تعداد14 نفراز اعضأ در محل دفتر هیأت کوهنوردی واقع در ورزشگاه شهیدصابری شهرستان سمیرم جمع شده و بعد از رهنمودهایی از سوی ریاست محترم هیأت جناب آقای قاسمی ،حرکتگروه با بدرقه ایشان در ساعت 20 (8شب) با یک دستگاه اتوبوس ایران پیمای 302 دوست همیشگی ما آقای محسن افشاری آغاز گردید و در ادامه در محل کمربندی شهر شهرضا بعد از پیوستن همنورد قدیمی ما آقای فرزاد رضایی به همراه دیگر دوست میهمانمان آقای قره قانی ادامه مسیر میدهیم تا بعد از گذر از شهر اصفهان در یک استراحتگاه بین راهی اتوبوس جهت برپایی نماز و صرف شام متوقف میگردد. بعد از یک تایم نیم ساعتی مسیر را ادامه میدهیم تا در ساعت 3/30دقیقه بامداد روز چهارشنبه در شهر تهران با پیوستن جناب آقای بهروز رضایی همنورد عزیز ما که به پاس احترام به همنوردان قدیمی و دیدار اعضا در این برنامه حضور پیدا کرده بودند تیم ما تکمیل و ادامه مسیر میدهیم . با توجه به تایم حرکتی تنظیمی توسط سازمان اتوبوس رانی و مدت زمان 9ساعت تایم رانندگی راننده عزیزمان دیگر زمانی برای توقف ما باقی نگذاشته تا در ساعت 7صبح در جاده هراز دورنمای قله دماوند خواب را از چشمان دوستانمان ربوده و همه را به وجد می آورد.

       در ساعت 7/30دقیقه صبح در شهر پلور جهت صرف صبحانه و سوختگیری اتوبوس ،گروه متوقف میشود . سفره زیبای غذای ما با چشم انداز دماوند همیشه سرفراز مزین است . 

       مسیر را به سمت شمال در دل جاده ی زیبای هراز ادامه میدهیم ودر میانه راه ،دوراهی روستاهای میان ده وناندل را که با تابلو مسیر جبهه شمالی و شمال شرقی دماوند در سمت چپ جاده مشخص گردیده بود را در پیش میگیریم مسیری پرپیچ وخم با دره های عمیق که بیانگر حضور ما در دل رشته کوه البرز می باشد. بعد از پیمودن دو گردنه ی نسبتأ بلند سرانجام به روستای میان ده میرسیم وبعد از خریدهای پایانی اعضأ جهت این برنامه از مغازه های این روستای گردشگری که لبنیات محلی این منطقه بی شباهت به زندگی عشایر ایل قشقایی منطقه ی خودمان نمی باشد و جلب توجه میکند ؛مسیر را طی کرده و درساعت 10/30صبح به روستای ناندل میرسیم . در روستا با پرس و جو درباره مسیر متوجه میشویم که باید قبل از روستای ناندل در جلو خانه کوهنورد مسیر خاکی را در پیش بگیریم .این مسیر به وسیله خودروی وانت نیسان قابل دسترسی است و همچنین هیچ منبع آب شربی را ندارد. بنابراین از چشمه زیبایی در روستا آب کافی را که تقریبأ برای هر نفر 4لیتر میباشد تهیه کرده و به وسیله دو دستگاه نیسان بعد از گذر از این جاده خاکی خود را به محل سنگ بزرگ رساندیم . ارتفاع این مکان 2910متر میباشد . و جان پناه قرمز و سفیدرنگ اول 4000متر از دور خودنمایی میکند . با اندکی توضیحات سرپرست برنامه پیرامون مسیر صعود و معرفی اعضای مسئؤل در این برنامه در ساعت 12 نیمروز گروه حرکت خود را با سرقدمی استاد عباس اسدی طبق روال پیشین آغاز میکند و در آخر گروه نیز همچنان آقای استاد شجاعی عقب دار گروه میباشد. 

       شیب ملایم دامنه شمالی دماوند را به پیش میرویم و پس از ساعتی همنورد پیشکسوت ولی جوان ما آقای بهروز رضایی که به تازگی تحت عمل جراحی چشم قرار گرفته بودند و صرفأ جهت روحیه بخشیدن به گروه ما را مورد الطاف بی پایان خود قرار داده بودند با کسب اجازه از سرپرستی گروه و سایر دوستان همنورد از ما جدا و مسیر بازگشت را در پیش گرفتند و با همان خودروهای محلی به روستای ناندل و به نزد راننده با محبت ما بازگشتند . 

       گروه به پیمایش خود ادامه داده و در ساعت 1/15 دقیقه بعدازظهر جهت نماز و صرف ناهار در محلی مناسب در زیر اندک سایه چند سنگ آتشفشانی سیاه رنگ بزرگ توقف میکند . ساعت 2/30دقیقه بعدازظهر به راه ادامه میدهیم و رفته رفته بر شیب دامنه افزوده میشود . سرانجام در ساعت 5 بعدازظهر گروه به جانپناه اول در ارتفاع 4000متری میرسد. در جان پناه با یک گروه از کوهنوردان قوچان آشنا شدیم و با توجه به زمان پیش رو تصمیم بر ادامه مسیر داده و دورنمای جان پناه دوم ما را به سمت خود میکشاند . 

       بعد از ساعتی دور شدن از جان پناه اول وجود دو کل کوهی البرز حرکت گروه را کند و کندتر میکند و مدتی زمان را برای تماشای این حیوان زیبا از دست میدهیم .حرکت را ادامه میدهیم و در میانه راه از دوردست ها متوجه حضور دوستان کوهنورد دیگری در جان پناه دوم میشویم . در ساعت 7 بعدازظهر با توجه به فضای کم جان پناه ها بر روی یک گردنه کوچک بین دو جان پناه فضای مسطح و مناسبی را برای برپایی کمپ پیدا میکنیم . با صاف کردن زمین شنی منطقه کار چندان سختی را نداریم و همچنان نبود آب مشکل اصلی میباشد . سه نفر از دوستان آقایان عباس اسدی ، فرزاد رضایی و علیرضا عباسی با برداشتن قمقمه های آب درون یک کوله سبک جهت برداشت آب از یخچال دوبی سل به سمت پایین دست این یخچال راهی شده و سایر گروه با هدایت آقای شجاعی اقدام به برپایی کمپ میکند . ارتفاع این مکان 4350متر میباشد . همیاری و همکاری دوستان همنورد در این راه بسیار زیبا و ستودنی بود و کمپ پس از یک ساعت برپا شده و دوستان عزیز ما نیز آب لازم را فراهم کرده و به ما ملحق شدند. شب مانی اول ما آغاز شد و به دلیل اینکه برخی همراهان ما برای اولین بار در ارتفاعی بالاتر از 4000متر می خوابیدند کمی احساس بی اشتهایی و خستگی مفرط میکردند.  

        صبح روز پنج شنبه ساعت 4 صبح بیدار باش زده شده و بعد از دو ساعتی نماز و صبحانه و جمع کردن کمپ و کوله ها ساعت 6 گروه با همان ترکیب قبل شروع به حرکت میکند و در اندک زمانی ساعت 8/15دقیقه صبح به جان پناه دوم میرسیم . اکنون در ارتفاع 4680متری هستیم اگر چه این جان پناه معروف به جان پناه 5000متر میباشد. پس از نیم ساعتی استراحت و عکاسی و گفتگو با دیگر گروه های حاضر در چان پناه دوباره به راه خود ادامه میدهیم . با افزایش ارتفاع شیب مسیر نیز تندتر شده و این شرایط ، برخی از دوستان ما را دچار مشکل کرده و حرکت گروه به کندی صورت میگیرد. در ارتفاع 5000متری که دستگاه جی پی اس ما بیانگر آن است جهت برداشت آب از یخچال دو بی سل تغییر مسیر داده و به سمت چپ پاکوب اصلی منحرف میشویم . این تغییر وضعیت ، مسیر سخت تر را همراه با دست به سنگ شدن آن هم در دیواره ریزشی در پیش روی ما قرار میدهد. این مسیر دشوار را طی کرده و در ارتفاع 5150متری با یک سری اقدامات درمانی شرایط جسمانی برخی از دوستان را بهبود بخشیده و اکنون با استراحت های متوالی تر به پیش میرویم . به دلیل ذیق وقت با ریزه خواری های متعدد از توقف جهت صرف ناهار گذشته و صعود را ادامه میدهیم . سرانجام در ساعت 16 بر فراز قله و دهانه آتشفشانی آن اولین تبریکات و عکسهای صعود را گرفتیم و خود را در ضلع شرقی دهانه آتشفشانی قله بر فراز قله رساندیم . یک ساعتی را جهت استراحت و عکاسی و لذت صعود بر بلندای بام ایران گذراندیم و چشم انداز های گوناگونی چون دریاچه سد لار و جبهه جنوبی و دهانه خروجی گازهای گوگردی بالای قله همه را شگفت زده کرده است . 

      سپس مسیر فرود را درست در جهت عکس مسیر صعود در جبهه جنوبی در پیش گرفته و به سمت بارگاه سوم لحظه به لحظه ارتفاع کم کرده و در ارتفاع 4900متری در سمت چپ مسیر فرود آبشار یخی معرف دماوند خودنمایی میکرد. در مقابل این منظره زیبا کمی استراحت کرده و سپس ادامه مسیر میدهیم و خود را در ساعت 9 شب به بارگاه سوم در ارتفاع 4150متری میرسانیم . به دلیل حضور تعدد بالای کوهموردان در استراحتگاه بارگاه و نامناسب بودن وضعیت بهداشتی این مکان ترجیح داده شد تا در اطراف جان پناه ها و استراحت گاه اقدام به برپایی چادر و کمپ کنیم . با انتخاب چند تخت مناسب در سمت شرقی بارگاه کمپ ما برپا و همچنان مشکل بی آبی مسیر حل نشده و مجبور به خرید بطری های آب معدنی به قیمت باورنکردنی هر بطری یک و نیم لیتری 3000تومان شدیم و همواره از چشمه های زیبا و پر آب دنا یاد میکنیم . شب را بالذت صعود سپری میکنیم و صبح روز جمعه ساعت 7 صبح با بیدار باش از چادرها خارج شده و بعد از صبحانه مهیای فرود به گوسفندسرا شدیم . 

     در مسیر فرود همواره با نگاهی به پشت سر مسیر گذرانده شده را با لذتی وصف ناشدنی نظاره گریم . ترافیک قاطرهای باربر و کوهنوردان صعود کننده از نوجوان 12 ساله تا مردان و زنان 60تا 70ساله و هم کلامی با ایشان تایم فرود ما را افزایش داده و در ساعت 11 پیمایش ما در کنار مسجد صاحب الزمان و کانکس باربری گوسفند سرا پایان میپذیرد . بعد از شست و شوی دست و صورت وپا و نوشیدن اب و اندکی استراحت با دو دستگاه خودروی نیسان و پاترول خود را به پارکینگ پایین رسانده و به انتظار سرویس بازگشت که با هم هماهنگ شده بودیم نشستیم . در پارکینگ کوهنوردان متوجه برپایی جشن تیرگان شده ولی به دلیل ذیق وقت و تایم حرکتی اتوبوس ، سرویس ما ،جشن از برنامه ما حذف و ساعت یک و نیم بعدازظهر با سوار شدن بر اتوبوس به سمت آب گرم های منطقه لاریجان که بنابر برنامه از پیش تعیین شده ما بود راهی شده و در آب گرم الماس شرق با دوش آب گرم طراوتی بر پوست و تن خسته مان داده و آماده ناهار شدیم و بعد از ناهار حرکت به سمت تهران آغاز شد . مشکل ساعت حرکتی سرویس ما همچنان ادامه دارد و بیش از ساعتی را برای حل این مشکل در پلیس راههای شهرهای مختلف معطل شدیم . سرانجام پس از حل این مشکل ساعت 11/30دقیقه شب در شهر دلیجان جهت صرف شام متوقف شدیم . بعد از سفارشات دوستان در یک رستوران و در حین صرف شام دو تن از دوستان ما آقایان فرهاد گودرزی و مجید راجی که در طول برنامه نیز زحمات زیادی را جهت هر چه زیباتر و شادتر برگزار شدن برنامه متحمل شده بودند اعضای گروه را غافل گیر کرده و به پاس شیرینی صعود شام دوستان را حساب و پرداخت کردند . به افتخار چنین دوستان عزیزی و نیز تشکر ویژه از آقای عباسی سرپرست برنامه ، آقای اسدی مسئول فنی ، آقای شجاعی و آقا سعید قائدی . سرانجام ساعت 5 صبح روز شنبه به شهر سمیرم رسیدیم و برنامه در میدان شهدای شهر سمیرم به پایان رسید.  با تشکر از همه همنوردان عزیز 

                                                        

                                                              صمد آقایی 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

گزارش برنامه پیمایش غار یخی و صعود قزل قله و قاش مستان و بن رو در تاریخ 25/4/95

ساعت 5:30 صبح روز پنج شنبه گروه ده نفری ما با دو دستگاه ماشین به طرف روستای زیبا و سرسبز خفر حرکت کردیم و در ساعت 6:50 دقیقه به روستای خفر رسیدیم و از آنجا با یک دستگاه ماشین به دامنه کوه دنا رفتیم.

 بعد از معارفه افراد گروه در ساعت 7:40 دقیقه به سرپرستی اینجانب غلامرضا افشاری و سرقدمی و راهنمای مسیر آقای محمد طایی گروه ده نفری ما به طرف پاکوب قله حرکت کرده و بعد از گذشتن از تنگه غلامرضا و در بالای آبشاری که سرازیر بود جهت صرف صبحانه توقف و استراحت کردیم و در ساعت 9:30 دقیقه مجدداً  به مسیر ادامه دادیم و از مناظر زیبای اطراف مسیر لذت کافی بردیم .

 

در ساعت 12:00 به چشمه بامدادان رسیدیم و در آنجا استراحت کردیم و ناهار خوردیم و عکسهای یادگاری از چشمه زیبای بامدادان گرفتیم .

مجددا راس ساعت 2 بعد از ظهر به طرف غار یخی حرکت کردیم که در طول مسیر با بارش باران روبرو شدیم که کمی باعث کندی حرکت گردید و راس ساعت 3:30  بعد از ظهر به دهانه غار رسیدیم و همگی استراحت کرده و تعویض لباس کرده و آماده ی پیمایش غار شدیم .

به اتفاق همنوردان داخل غار رفتیم و بعد از ایجاد کارگاه مطمئن افراد گروه را با طناب به پایین هدایت کردیم و داخل غار از زیبایی های آن لذت بردیم و دوباره برگشتیم به بالا و بعد از بیرون آمدن غار چون احتمال بارش دوباره باران وجودداشت به مسیر ادامه دادیم تا جایی امن و مسقف پیدا کردیم.

 

 

جهت شب مانی . افراد گروه که در ساعت 6:40 دقیقه به مکانی سنگی رسیدیم که مناسب شب مانی بود و در آنجا استراحت کرده و تدارک شام و ..  که مجددا با بارش باران مواجه شدیم ولی جای ما امن بود و بعد از صرف شام و صحبت های دوستان و تصمیم گیری های برنامه فردا به استراحت مشغول شدیم و رأس ساعت 5 صبح روز جمعه بیدار شدیم و ساعت 5:30 دقیقه به طرف خط الرأس حرکت کرده و در ساعت 8 صبح به روی خط الرأس رسیدیم که با ورزش باد شدیدی مواجه شدیم و همانجا گروه اتراق کرده جهت صرف صبحانه و استراحت بعد از صبحانه به طرف قله قزل قله حرکت کردیم و در ساعت 9:30 دقیقه بعد از عبور از مسیر صخره ای موفق به صعود قله قزل شدیم و عکسهای یادیگاری گرفتیم.

 

 مجدداً به پائین برگشتیم و از روی خط الراس به طرف قله قاش مستان ادامه مسیر داده و در ساعت 1:15  بعد از ظهر  موفق به فتح قله قاش مستان با کوله سنگین گردیدیم و بعداز گرفتن عکس و استراحت مشغول خوردن ناهار در بالای قله شدیم .

 

از آنجا نیز چون قله بن رو نزدیک قله قاش مستان بود آن را نیز فتح کرده و برگشتیم به طرف پایین حرکت کردیم و در ساعت 6:15 دقیقه عصر به جانپناه خفر رسیدیم استراحت کرده و چایی و عصرانه مختصری خوردیم  و به طرف روستای خفر باز گشتیم و در ساعت 9 شب داخل روستا بودیم و از آنجا با ماشین به طرف سمیرم حرکت کرده و در ساعت 11:30 دقیقه برنامه با موفقیت به پایان رسید. 

اعضای شرکت کننده در برنامه : 

1- غلامرضا افشاری : سرپرست برنامه 

2- محمد طایی : سرقدم و راهنما 

3- مجید راجی : عقب دار گروه 

4- عیسی صابری : عکاس 

5- جمال بابایی

6- خانم  طالبی 

7- سجاد صادقی 

8- خانم هاشمی

9- جمشید کاوه 

10- ابوالفضل سامی 

برنامه سه ماهه تابستان 1395 گروه کوهنوردی و گردشگری مانوش سمیرم

گزارش صعود به چشمه آب اسپید وقله قلات بزی(دنا)

                                                                     به نام خدا

         صعود به قله قلات بزی 

         تاریخ برنامه : پنج شنبه 95/04/03وجمعه95/04/04

        اعضا شرکت کننده :صمد آقایی (سرپرست برنامه)-عباس اسدی(مسؤل فنّی)-مرتضی شجاعی(امدادونجات)-عیسی صابری(عکاس)-جمشید کاوه - غلامرضا افشاری - مهدی عباسی- غلامرضا عباسی- علی نامدار - حسین نامدار- حسین آقایی- مجید راجی- محمد طایی- ایمان سامی - ابو الفضل سامی - سجتد صادقی - احمد علی صادقی - جمال بابایی - محمد امیری(میهمان )- ابراهیم هاشمی و محسن هاشمی(میهمان) - خانم ها مرضیه آقایی - مهین نادری - الهام طالبی - الهام صادقی - محبوبه هاشمی - سیما هاشمی - شیدا حافظی

        اولین برنامه تابستان گروه ساعت 5 صبح روز پنج شنبه بعد از نماز صبح از میدان شهدای شهر سمیرم به وسیله سه دستگاه خودرو مینی بوس - نیسان وانت و وانت پیکاپ آغاز و بعد از طی کردن 42کیلومتر از جاده سمیرم -یاسوج وارد جاده روستایی رودآباد شده و خود را به روستای ماندگان رساندیم. ساعت 6:30صبح در ابتدای مسیر خاکی باغات سیب که قرار بود مسیر را پیاده پیمایش کنیم رسیدیم. به دلیل زمان بر بودن این مسیر و به جهت هر چه بهتر و دقیقتر انجام شدن برنامه تصمیم بر استفاده از خودروهای وانت گرفته و این مسیر را با ماشین تا ابتدای تنگ رودقُر ادامه داده و در ابتدای مسیر در ساعت 7صبح جهت صرف صبحانه گروه متوقف شد. بعد از صبحانه و برگزاری مراسم معارفه با بر دوش کشیدن کوله ها ، گروه با سرقدمی آقای عباس اسدی حرکت را آغاز کرد. زحمت دشوار جمع کردن گروه در آخر را آقای مرتضی شجاعی استاد کوهنوردی و هنرمند گروه عهده دار شدند. با چند بار گذر عرضی از رودخانه در گلوگاه اول تنگ به دلیل حجم بالای آب و سرمای آب و احتمال آب گرفتگی کوله و تجهیزات همنوردان طبق همفکری با مسؤل فنی گروه تصمیم بر عبور از دیواره 10متری سمت راست تنگه گرفتیم و تحت حمایت طناب کوله ها و نفرات را از این معبر عبور داده و ادامه مسیر میدهیم. با طی کردن چند گلوگاه گردآب گونه تنگ رودقُر را با زیبایی های منحصر به فردش به اتمام می رسانیم. و وارد درِِه چشمه آب اسپید شده و در میانه راه با گردش به سمت چپ وارد تنگ آب اسپید می شویم. بعد از اندک زمانی پیمایش ما در تنگ پهنه زیبای آبشار معرف آب اسپید را در جلوی خود مشاهذه میکنیم.با وجود طناب هاب ثابت گذاری شده اما بنا به نظر مسئولین فنی گروه تصمیم بر برپایی کارگاهی مطمئن از طنابچه های انفردای گرفته و تمامی اعضای گروه و کوله ها با حمایت به بالای ابشار هدایت و انتقال یافتند. بعد از عبور از این قسمت مهیج برنامه ساعت 1:30بعدازظهر بر فراز آبشار جهت نماز و ناهار دوباره گروه به زمین نشست. بعد از گذشت ساعتی دوباره طی مسیر کرده و در ادامه در سینه کش مسیر شنی زیر چشمه آب اسپید گروه به پیش میرود. شیب تند مسیر و خستگی راه زمان های پیمایش ما را کوتاه تر و دفعات استراحت گروه را زیادتر کرده است . در ساعت 5:45 بعدازظهر سرانجام به چشمه زیبای آب اسپید رسیدیم. مکان شب مانی ما و یکی از بکرترین و قشنگترین نقاط رشته کوه دنای زیبا... صد حیف که به دلیل حضور کوهنوردان زیاد و خیل مشتاقان این مکان و عدم رعایت حال پوشش زیبای گیاهی اطراف چشمه(خزه های آبی چشمه)و لگدکوب کردن آنها جهت عکسبرداری روز به روز از حجم این پوشش گیاهی کاسته شده ودر حال نابودی است. گروه شب را در این نقطه زیبا بر روی کره خاکی با شادمانی به تسبیح خداوند خالق زیبایی ها پرداخت و بعد از شام درون کیسه خواب ها استراحت کردند. 

       طبق برنامه صبح روز جمعه بعد از نماز صبح ساعت 5:30بامداد تعداد 14 نفر از اعضای گروه که با صلاح دید مسئولین گروه مجوز صعود به قله را دریافت کرده بودند دوباره به حرکت درآمده و سایر نفرات گروه با استراحت و ریکاوری به انتظار بازگشت همنوردان خود نشستند. مسئولیت این افراد را طبق نظر سرپرست برنامه همنوردان عزیز آقایان جمشید کاوه و غلامرضا افشاری بر عهده دارند. تیم حمله همچنان با سرقدمی آقای عباس اسدی به پیش می رود. در ساعت 7:30صبح در زیر کاسه قلات بزی جهت صبحانه متوقف می شویم . بعد از نیم ساعت صبحانه و استراحت مسیر را ادامه داده و اکنون با عبور از برف چاله های زیر قله لذت صعود گام های هر چند خسته مار ا تندتر به سوی قله به پیش می راند . در ساعت 9:30صبح بر روی یال سنگی ستبر قله قرار گرفتیم و بعد از اندک استراحتی همه با هم پیش به سوی صعود به قله حرکت کردیم.ساعت 10صبح بالای قله بودیم . بعد از تبریک و جشن و پایکوبی و سرود و عکس یادبود در ساعت 11 مسیر بازگشت را در پیش گرفتیم . در مسیر بازگشت از شن اسکی زیر قله که گاهی با برف چاله ها هم ترکیب می شد به سمت چشمه آب اسپید و کمپ برگشتیم . اکنون ساعت 1:30بعدازظعر است . بعد از نماز ظهر و صرف ناهار و جمع کردن کمپ ساعت 3بعدازظهر مسیر فرود را شروع کرده و شیب سرازیری تند زیر چشمه را فرود آمده و در ساعت 4:30عصر بر بلندای آبشار رسیدیم . بعد از انتقال بچه ها به پایین آبشار تحت حمایت ،اندکی را جهت خشک شدن همنوردان در زیر آبشار استراحت کرده و بدون فوت وقت طی طریق کردیم و وارد تنگ رودقُر شدیم . حوضچه های آب دره را یکی پس از دیگری طی کرده و در فرود کار راحت تر بود . دیگر نگران آب گرفتگی کوله ها و خیس شدن تجهیزات نبوده و نیاز به دست به سنگ شدن و حمایت نیز نیست .مسیر را همه از درون آب پیمودیم . مسیر راطی کرده و درساعت 9 شب به آخر تنگ و ابتدای باغات سیب به نزد ماشن ها رسیدیم . با گفتمان کوتاهی و آمارگیری در سیاهی آغاز شب سوار بر ماشین ها به سمت روستای ماندگان حرکت کردیم . از روستا را به دلیل عدم انتن دهی در کل مسیر و ناتوانی ما در هماهنگ کردن با سرویس مینی بوس مجبور به استفاده از خودروهای وانت برای بازگشت به سمیرم شدیم . در ساعت 11:30شب به سمیرم رسیدیم . این برنامه نیز با زیبایی های هرچه تمام به پایان رسید . 

    بر خود لازم میدانم از زحمات دوستان عزیزم آقایان مرتضی شجاعی،عباس اسدی،جمشید کاوه،عیسی صابری وغلامرضا افشاری مخصوصأ در انتقال اعضای  و کوله هابه بالا وپایین آبشار آب اسپید تشکری ویژه کنم.

                                                          صمد آقایی

برنامه سه ماهه تابستان 1395 گروه کوهنوردی و گردشگری مانوش سمیرم 

پیمایش خط الراس غربی دنا

                                              به نام خدا

گزارش برنامه صعود به قلل ایستگاه ، قلات بزی و پوتک 

تاریخ : 13و 14و1395/03/15

اعضای شرکت کننده:1-صمد آقایی(سرپرست برنامه)،2-عباس اسدی(مسئول فنی)،3-محمد طایی ،4-جمشید کاوه،5-عیسی صابری(عکاس)،6- غلامرضا افشاری،7-مجید راجی

          

            آخرین برنامه تقویم سه ماهه بهار 95 گروه راس ساعت 6صبح روز پنج شنبه 13خرداد شروع و تیم 7 نفره ما با دو دستگاه خوردرو سمند به روستای ماندگان سمیرم انتقال یافتند . در ساعت 7 صبح در روستا و در ابتدای مسیر جاده خاکی دره رودقر با ماشین وانت سایپا سرویس از پیش هماهنگ شده، خود را به ابتدای تنگ رودقر رساندیم . اکنون ساعت 8صبح با بر دوش کشیدن کوله ها مسیر صعود ما آغاز میگردد و بعد از گذر از فنس های منطقه حفاظت شده دنا پا بر این قطعه از بهشت روی زمین میگذاریم . بعد از طی مسیری کوتاه و هماهنگی لازم ،جهت صرف صبحانه ای دلچسب در کنار رودخانه مدت زمانی را توقف میکنیم . ساعت هشت و چهل و پنج دقیقه گروه با سرقدمی آقای عباس اسدی حرکت خود را آغاز میکند و همنورد ما محمد طایی نیز در انتهای گروه ما را یاری میکند. با توجه به گرمای خردادماه و اوج فصل ذوب یخچالها و برف چاله ها حجم بالای آب را در تنگ رودقر شاهدیم و دمای آب هم سردی خاص خود را دارد.

مسیر را به پیش میرویم و در اولین پلکان دره و آب زیاد مجبور به تغییر مسیر شده و دیواره کناره دره را با دست به سنگ شدن طی کرده و مجددا مسیر رودخانه را ادامه میدهیم . بعد از طی حوضچه های کوچک و بزرگ دره و یکی دوبار دست به سنگ شدن دیگر تنگ رودقر به پایان میرسد. اکنون ساعت 1بعدازظعر است و در دوراهی تنگ آب اسپید و تنگ خرسان کوچک جهت صرف ناهار گروه متوقف میشود . بعد از ناهار بنده و سه تن از دوستان دیگر جهت یک شناسایی و بررسی کوچک ،مسیر تنگ آب اسپید را در پیش گرفته و وضعیت دبی و خروجی آب آبشار تنگ آب اسپید را بررسی کردیم .

 

با بازگشت ما و پیوستن به جمع دوستان گروه حرکت ما در تنگ زیبای خرسان ادامه میابدو دیدن مناظر ناب این دره ،آبشارها و یال ها و دیواره ها،سنگینی کوله ها را از یاد برده است .

در دامن پر شیب تنگ بالا رفته و در زیر قله چال وهلی در ساعت هفت و سی دقیقه عصر در کنار آب برف چال قله مکان مناسبی را جهت برپایی کمپ و شب مانی مهیا کردیم. شب را با صحبت در پیرامون مسیر سپری شده به نیمه رساندیم وبعد از شام به خواب رفتیم.

         ساعت پنج صبح طبق قرار قبلی بیدار باش زده شد وبعد از صبحانه وبرچیدن چادر ها وبستن کوله ها ساعت هفت دامنه پرشیب زیر قله چال وهلی را در پیش رو داریم. به آهستگی خود را به بالای یال و بر فراز خط الراس قلل زیبای دنا رساندیم؛

خطالراس را در ارتفاع 3940 متری در پیش گرفته وبعد پشت سر گذاشتن چند قله زیر 4000 متر، ساعت 12:30با توجه به خستگی همنوردمان در زیر قله آب سپاه جهت استراحت ونهار متوقف شدیم.بعد از نهار واستراحت شیب برفی زیر قله را در پیش گرفته ودر ساعت 2:20بعدازظهر با صعود اولین قله بالای 4000 متر مسیر بالای قله ی آب سپاه مسیر طی شده پشت سر را نظاره گر شده و اندکی بعد راهی قله ایستگاه در دامنه جنوبی قله قلات شده قله ایستگاه نیز زیر گام های استوار گروه صعود می شود.

اکنون ساعت 4میباشد و با توجه به زمان گروه عزم بر فتح قله ی   مشهور قلات بزی از دامنه جنوبی که همراه با دست به سنگ شدن میباشد ان هم با کوله های سنگین این برنامه ،گرفته است . تیم ما همچنان با سرقدمی اقای اسدی استوار و راسخ به پیش میرود و بعد از دو مرحله دست به سنگ شدن سرانجام ساعت پنج و سی دقیقه بر بالای یال قله قلات اولین چیزی که توجه گروه را به خود جلب میکند مناظری از بالا دست چشمه معروف آب اسپید است . بعد از اندک استراحتی و صعود به قله قلات مسیر فرود را از دامنه برفی زیر قلل قلات و خرسان ها در پیش میگیریم و با اسکی و سرسره بازی خود را به زیر قلل خرسان ها و کل اوآرزنی میرسانیم.در زیر گردنه خرسان و در کنار ذوب برف چاله های زیر قله محل مناسبی برای برپایی چادرها وجود دارد و کمپ ما دوباره شکل گرفته و شب مانی دوم ما در این مکان خواهد بود.

بعد از حفر چاله هایی در مسیر ذوب برف ها جهت برداشت آب، با دمنوش خوش طعم آویشن به استقبال شب میرویم. در این چنین شبهایی خاطرات صعودهای گذشته زیباترین و گرمترین صحبت های گروه میباشد.قدم شمار تلفن همراه دوست عزیزمان آقای صابری عکاس گروه حاکی از پیمودن بیش از 16کبلومتر میباشد که نسبت به روز گذشته که 14کیلومتر را پیموده بودیم بیشتر است.دامنه های پرشیب زیر قله ها خستگی بیشتری را به ما تحمیل کرده و آسمان پرستاره مثل همیشه پایان شب نشینی ما در کنار قله های سر به آسمان نهاده ی دنای همیشه جاویدان است.

         سومین روز برنامه باز هم در ساعت 5صبح آغاز میگردد وبعد از صبحانه و چای و جمع کردن کمپ و وسایل و بستن دوباره کوله ها این بار شیب برفی یخ بسته زیر گردنه و قله خرسان پیش روی ماست.گردنه را صعود کرده و بر فراز آن اولین چشم انداز، دیواره با شکوه قله پوتک خودنمایی میکند و ژرفای دره بین قله پوتک ،خرسان وفردای قیامت تعداد دوربین های عکاسی و آمار عکسهای گروهی و انفرادی دوستان را بالا برده است.و لبه ی پرتگاهها و دامنه پرشیب بین گردنه خرسان و گردنه پوتک فریاد اعتراض حقیر را به عنوان خدمتگزار و سرپرستی گروه را بالا برده است.

مسیر بین دو گردنه را تراورس کرده و در این بین جست و خیز یک جفت بزکوهی معروف دنا شادی ما را صد چندان میکند. ساعت نه و پنج دقیقه صبح است و بر بلندای گردنه پوتک سینه ستبر سنگی پوتک ما را محو خود کرده است .

بعد از 10دقیقه صحبت ورایزنی سرانجام ساعت نه و پانزده دقیقه بنده و سه نفر دیگر از اعضای گروه(عباس اسدی ،مجید راجی و جمشید کاوه)تصمیم بر صعود قله پوتک میگیریم.و سایر دوستان در انتظار ما به استراحت میپردازند.

ساعت ده و پنج دقیقه دست در دست هم در کنار سنگ چین و پلاک قله سرود فتح سر میدهیم. از فراز قله، گل آلود بودن اب رودخانه دره پی دنی(پونه)توجه ما را به خود جلب میکند و متعجب از این مسئله هستیم.با وجود دوستان ما در گردنه و زیر قله سریع تصمیم به بازگشت میگیریم.بر فراز گردنه و با وجود دره پربرف زیر قله با نظارت استاد و پیشکسوت گروه آقای عباس اسدی تصمیم به تمرین یخ وبرف و ترمز گیری حالات مختلف با کلنگ و نیز بدون کلنگ میگیریم.

در میانه دره با اعلام آزادباش و البته به صورت دونفره و سرسره بر روی برف ها هیجانی خاص را به برنامه تزریق میکنیم. مسیر تا پایان دره و کنار آبشارهای تنگ فی مابین قلل پوتک و لوکوره ادامه میابد.با فرود به پایین دره اب گل آلود تنگ لوکوره باعث تعجب است و با نظرات مختلف دوستان مورد بحث قرار میگیرد. روز به نیمه رسیده و جای مناسبی جهت صرف ناهار و خشک شدن لباسهای ما از این سرسره بازیهاست.

         ساعت 2 بعدازظهر ادامه مسیر میدهیم و وارد دره ی پی دنی شده ،حجم بالای برف و مخصوصا مسیر ریزش بهمن ها که جاده ای خاص با دیواره های بلند برفی را در وسط دره ایجاد کرده است شوقی دیگر را در این برنامه پدیدار کرده.

در ادامه آبشار پی دنی خودنمایی میکند و ما را در بین راه میخ کوب کرده است. وجود پاوربانک آقای صابری عکاس و روابط عمومی گروه همچنان دوربین ها و گوشی های موبایل را فعال نگه داشته است.گروه در مسیر دره آبشارهای دنا به پیش میرودو در کنار چشمه پی دنی با اندک استراحت و نوشیدن شربتی از این آب گوارا خستگی راه را از تن بیرون میکنیم.

همچنان مسیر ادامه میابد تا آبشار زیبای خفر ، آبی از چکادقلل مورگل و قاش مستان،اندک تماشا و سیاحتی و چند عکس یادبودو ادامه مسیر در کنار رودخانه و آبشارهای فصلی بین راه تا باغات روستای گردشگری خفر. این کوچه باغ زیبا را تا روستا ادامه میدهیم . در ساعت پنج و سی دقیقه در کنار حمام عمومی روستای خفر که اکنون تبدیل به موزه گردشگری شده است با شستشوی دست و صورت و خوردن بستنی سرد خود را به محل امامزاده سید محمد روستا رساندیم و با درست کردن چای و خوردن عصرانه ای با صفا به انتظار سرویس برگشت نشستیم. ساعت شش و سی دقیقه با سوار شدن بر ماشین ها به سمت سمیرم حرکت کردیم و برنامه در ساعت 8 شب در میدان شهدای شهر سمیرم به پایان میرسد. 

         خرسندم از داشتن چنین دوستان خوبی که در کنارشان برنامه های زیبای این چنینی را تجربه میکنم . به امید تکرار این روزها.....

                                                                       

                                                                      صمدآقایی

آبشار زردلیمه

گزارش برنامه آبشار زردلیمه 

تاریخ برنامه:16و17و1395/02/18

اعضأ شرکت کننده:علیرضا عباسی(سرپرست برنامه)،عباس اسدی، مرتضی شجاعی(مسؤل فنی)،صمدآقایی(تهیه گزارش)،محمدتقی کاوه(امداد)،عیسی صابری(عکاس)،حامدخدادادی(راهنما)،محمود کاوه(غریق نجات)،حسین آقایی(غریق نجات)،علی نامدار(تدارکات)،سجادصادقی،مجیدبهرامیان،مجیدراجی،فرزان سمیع،مجید سامی،فریدسامی،محمدحسین پیرمرادیان،امیرجمشیدیان،خانم الهام طالبی،خانم شیدا حافظی بختیاری

        ساعت 4صبح روز پنج شنبه مصادف بامبعث حضرت رسول اکرم(ص) سوار بر اتوبوس شده وبعد از طی مسافت 130کیلومتری در شهر اردل جهت صبحانه توقف نیم ساعتی را در ساعت 6:30صبح داشته وسپس طی مسیر کرده وبا گذر از روستای کاج ورستم آباد وجاده دیناران بعد از دو روستای لای خشک وچم پینه وارد جاده خاکی شده که در انتهای آن یک ساختمان تعاونی عشایری وجود دارد شدیم؛مسیر ماشین رو اینجا به پایان میرسد وآغاز پیمایش سه روزه ما شروع میشود.

با مراسم معارفه در ساعت 11:30صبح گروه با سرقدمی بنده ی حقیر (صمدآقایی)حرکت خود را شروع میکندواستاد بنده آقای شجاعی در آخر گروه نظارت لازم را انجام میدهند.بعداز گذشت 3/5ساعت از حرکت ما در ساعت 3بعدازظهر جهت سرف نهار در محل مناسبی از شیب منتهی به دره رودخانه بازفت اطراق کرده وساعتی را در این مکان سپری کردیم.(در حدفاصل تعاونی عشایر تا پایین دره چشمه آبی وجود ندارد.)

بعد از ناهار حرکت را رو به پایین ادامه داده با صحبت با بومیان محل از وجود چاه آبی در بین راه مطلع شدیم که متأسفانه محل دقیق آنرا پیدا نکردیم .

در ادامه راه بر اثر حادثه ی پیچ خوردگی مچ پای همنوردمان آقای جمشیدیان گروه مجبور به توقف شد . با نظر سرپرست و مسئولین فنی گروه تصمیم بر ماندن این جانب و آقای خدادادی در کنار آقای جمشیدیان گرفته شد و گروه با هدایت سرقدمی آقای عباس اسدی ادامه مسیر داده تا در زمان مناسب خود را به کنار آبشار ایمن تریت مکان شب مانی گروه برسانند . تیم کوچک ما با استراحتی اندک و مداوای مختصر همنوردمان به آرامی ادامه مسیر داده و با اختلاف نیم ساعت خود را به محلکمپ گروه در ساعت هشت و سی دقیقه شب رساندیم .

محل شب مانی تخست انتخاب شده توسط سرپرست گروه در کناره تیرول (سیم بکسل)عبور از رودخانه که یکی از مراحل برنامه ما میباشد برگزیده شده بود . صبح روز جمعه 17 اردیبهشت ساعت 6صبح با بیدار باش سرپرستی گروه بعد از صبحانه و جمع کردن چادر و کوله ها آقای خدادادی راهنمای ما در کنار وسایل نشسته و سایر دوستان جهت بازدید از آبشار راهی این بهشت کوچک بر روی زمین شدند .

 

 

آبشار با محل کمپ ما نیم ساعتی فاصله داشت . آبشار زردلیمه یا بوینه آبشار در زبان محلی دارای عرض تاج 60تا70متری و ارتفاع حدود 40متر ،گفته میشود عریضترین آبشار ایران است . بعد از بازدید در کنار آبشار با مشاهده تیرول جدید و پرس و جو متوجه شدیم که تیرول بکسل بالا دست فرسوده بوده و از آن ستفاده نمیشود.

و در سال جاری این بکسل و قرقره جدید را در کنار آبشار به کار گرفته اند. با بازگشت به محل کمپ کوله بر دوش گرفته و دوباره مسیر را تکرار کردیم . اکنون در کنار بکسل (جره)ساعت یازده و سی دقیقه صبح میباشد .

هزینه گذر از عرض رودخانه و ادامه مسیر مبلغ 7000تومان برای هر نفر از اعضا میباشد .با توجه به همراه داشتن تجهیزات فنی لازم (هارنس،تسمه خود حمایت و قرقره)ولی مسئول سیم بکسل اجازه استفاده از آنها را نداده و از قرقره موجود استفاده کردیم .

پر هیجان ترین قسمت برنامه شاید همین عبور از رودخانه باشد. ساعت 12 نیمروز از آبشار فاصله گرفته و با برداشت آب در کنار چشمه ای در مجاورت رودخانه ی با عظمت بازفت که از قلل زرد کوه سرچشمه میگیرد و از سرشاخه های اصلی رود کارون میباشد

راهی مسیر روستای بادام شیرین در دره ای در جنوب غرب آبشار زردلیمه شدیم . ساعت 3بعدازظهر بر فراز یال بین دو دره جهت صرف ناهار متوقف شدیم .

ساعتی بعد ادامه مسیر داده و با گذر از جنگل های بلوط و پسته کوهی و گندم زارهای دیم لا به لای این درختان که هنوز به صورت سنتی کشت میشود و امکان حضور ادوات کشاورزی مدرن در این مکان نبود.

به روستای بادام شیرین رسیدیم . روستایی کوچک با 10خانوار جمعیت . شیب پشت روستا را به بالا ادامه داده و از آنجایی که دوست مسدوممان خسته شده بود و جهت جلوگیری از آسیب های احتمالی از قاطر جهت حمل وی و کوله اش استفاده کرده و بر فراز یال ،دره ای دیگر راد که مجددا به سمت رودخانه بتزفا باز میگشت در پیش گرفتیم . در نیمه راه در کنار چشمه ای کوچک در ساعت 8شب کمپ خود را جهت شب مانی دوم برپا نمودیم . شب را با محفل دور همی به نیمه رسانده و بعد از شام با بارش نم نم باران در ساعت 2بامداد روز شنبه که پیش بینی آن توسط دوست عزیز آقای صابری رصد شده بود همگی به درون چادرها و کیسه خوابها خزیدیم. 

صبح روز شنبه قبل از بیدارباش ساعت 6 دوستان یکی یکی از چادرهای خود خارج شده و مهیای خوردن صبحانه شدند. ساعت هشت ونیم با بر دوش کشیدن مجدد کوله ها در دل جنگل بلوط در کنار شرشر آب چشمه های کوچک سر راه با حال و هوای خوب خود را بر بلندای مسیر مال رو بر فراز صخره ای بلند و یک پارچه که در سینه کش آن پله های سنکی حجاری شده توسط دست بشر جهت عبور ایل راه به مهندسی هر چه تمام ساخته شده بود ،رسانیده و با دیدن این سازه با عظمت که بر فراز آن کتیبه ای باستانی به خط کوفی بود کمی به استراحت و استفاده از این مکان دیدنی نمودیم .

بارش باران شب گذشته و عبور احشام در این مسیر و پا خور چندین و چند ساله این پله ها که تعداد آن حدود 70پله میباشد باعث لغزندگی و خطرناک شدن آن گشته بود وعبور گروه را کمی مشکل ساخته بود. احتیاط چاشنی کار پیمایش ما شده و بعد از عبور از این مسیر در پایین دست این بنا و دره با شگفتی دیگری حاصل از رانش دمین بر روی رودخانه که آن را به شکل پلی درآورده بود، ما را ماجه کرد . پل خدا آفرین ، و واقعا آفرین بر چنین خالقی . این دو مکان دیدنی گروه را زمین گیر خود کرده بود وصدای سوت سرپرست گروه را زیادتر ومداومتر ، ولی این سوت ها اثری ندارد.

بالاخره بعد از مدت زمانی گروه مسیر را در دامنه مخالف دره ودر خلاف جهت مسیر آب رودخانه ادامه داده و از میان مزارع گندم زار در مجاورت  روستای گزستان عبور میکنیم ودر کنار چشمه پر آبی جهت سرف نهار در زیر سایه درختان بلوط متوقف میشویم.بعد نهار وساعتی استراحت با عبور از میان گندم زارها به روستای گزستان رسیدیم ودر کنار روستا و رودخانه به انتظار سرویس بازگشت مینشینیم.

در این فرست بعضی از دوستان وبا حضور مربیان غریق نجات وشنا ی تیم در کنار ساحل بازفت تنی بر آب زدیم و خستگی راه را از تن بدر کردیم.در کنار رودخانه با قایق سنتی بومیان محل که از کنار هم قرار گرفتن همانه هایی از پوست گوسفند و بز تشکیل شده بود برخورد کردیم وجمعی از دوستان سوار بر این قایق با گذر از رودخانه این هیجان را نیز تجربه کردند.

 

ساعت 6:30عصر سوار بر اتوبوس با گذر از جاده ای کوهستانی با چند گردنه عظیم راه بازگشت را در پیش گرفته وبا سرف شام در شهر اردل به سمت سمیرم حرکت کردیم. ساعت 1:30بامداد روز یکشنبه در شهر سمیرم برنامه تمام شد. به امید تکرار چنین روزهای زیبایی در کنار بزرگان عرصه کوهنوردی و ورزش وهنر گروه مانوش وباشگاه آمادگی جسمانی استاد محمد تقی کاوه...

                                                              با سپاس         صمدآقایی

برنامه اوچه به چشمه ناز

                                        به نام خدا

گزارش برنامه مسیر دره اوچه به چشمه ناز شهر ونک 

زمان :پنج شنبه 1395/2/2 و جمعه1395/2/3

اعضای شرکت کننده : جمشید کاوه(سرپرست برنامه)؛عباس اسدی(مسئول فنی)،عیسی صابری(عکاس)،صمد آقایی،مرتضی شجاعی،غلامرضا افشاری،محمدرضا شیری،علی نامدار،محمدحسین پیرمرادیان،حامد کریمی،حسین نامدار،آرش شیری،سپهر بهرامیان،       سامی،        شجاعی،خانم ها مرضیه آقایی،الهام طالبی،زهراطالبیان،سمیه تقوی،مهین نادری

       برنامه در ساعت 10صبح روز پنج شنبه از محل دفتر هیأت کوهنوردی شهرستان با سوار شدن بر مینی بوس آغاز و با طی مسیر جاده سمیرم به ونک و عبور از جاده خاکی مزارع و باغات اوچه توسط ماشین ادامه داده شد و در ابتدای تنگ چال قفا محل تلاقی دو رودخانه چال قفا و اوچه بعد از مراسم معارفه و صحبت های سرپرست پیمایش ما با سرقدمی دوست عزیزمان عباس اسدی که از نخبگان کوهنوردی شهرمان محسوب میشوند آغاز شد و با گذر از پاکوب نه چندان مشخصی در کناره رودخانه در ساعت یازده و سی دقیقه صبح طی مسیر کرده و مناظر زیبای آبشارهای فصلی و چشمه ها و گلهای بهاری پشم نوازی میکرد.

 

بعد از  چندبار گذر از عرض رودخانه وارد تنگ زندان شدیم و در کنار چشمه زیبایی در این دره و در مجاورت رودخانه جهت صرف ناهار ایستادیم .

در ساعت دو و سی دقیقه بعدازظهر بعد از نماز و ناهار ادامه مسیر داده و با پشت سر نهادن تنگ زندان به ابتدای دره ی تنگ علی گاو در ساعت چهار بعدازظهر رسیدیم و بنابر برنامه تنظیمی در محل باغ دوست خوبمان آقای باقری جهت شب مانی اقدام به برپایی کمپ خود نمودیم . 

اگر چه زمان زیادی را از روز نخست در اختیار داریم اما به دلیل نبود چشمه آب و فضای کافی برای برپایی کمپ به تعداد بیست نفر در درون تنگه این مکان را انتخاب کردیم . 

با توجه به وقت کافی پیش رو و با اجازه سرپرست برنامه بنده و چند تن از دوستان دیگر با هدایت آقای عباس اسدی اقدام به صعود به قله بالا دست کمپ کردیم .مدت زمان این صعود دو ساعت به طول انجامیدو در مسیر بازگشت تمرین شن اسکی را با نظارت آقای اسدی انجام دادیم  شب هنگام را با محفل دور همی تمامی اعضا به نیمه رسانیدیم وسپس استراحت درون چادرها تا صبح فردا .

طبق برنامه ساعت 6صبح روز جمعه با خوردن صبحانه و جمع آوری وسایل و بستن گوله ها به راه افتادیم و وارد تنگ علی گاو شدیم .

مسیر را به جلو ادامه میدادیم تا در نیمه راه این تنگه تغییر ناگهانی پوشش گیاهی منطقه از جنگل های کم تعداد و تنک سرو کوهی ،شن ،زرشک و درختچه های معروف دیار ما خوشک به جنگل متراکم تری با درختان بلوط و پسته وحشی منظره ای بدیع را به وجود آورده بود . اکثریت گروه که برای اولین بار این مناظر را میدیدند متحیر گشته و باعث توقف چند دقیقه ای گروه گردید.

مسیر را ادامه میدهیم تا ساعت پایانی پیمایش ما که همراه است با مسیر صخره ای و زیبا که ادامه راه را بر لبه پرتگاه در دل صخره های بلند آخر تنگ علی گاو و خروش رودخانه در پایین دست این پرتگاه . 

در ادامه شیب دره را به سمت پایین و در مجاورت رودخانه طی کرده و در ساعت 2بعدازظهر با گذر از عرض رودخانه پر آب که در حمایت بچه های فنی گروه انجام شد وارد منطقه زیبای چشمه ناز شهر ونک سمیرم شدیم .

ابتدای مسیر چشمه تا تخت های تفرجگاه چشمه ناز را از لابه لای درختان میوه و درختان اطراف رودخانه پیموده و در محل کمپ گردشگری چشمه ناز جهت صرف ناهار اطراق کردیم . بعد از ناهار و استارحت دور همی دوستان با تبادل نظر پیرامون برنامه و ارائه ی پیشنهادات و انتقادات ،پیمایش ما پایان یافته و جهت بازگشت در ساعت 5 بعدازظهر سوار بر مینی بوس به سمت سمیرم حرکت کردیم . در ساعت شش ونیم بعدازظهر در محل میدان شهدا این برنامه نیز پایان یافت . 

                                                   تهیه گزارش:صمدآقایی                                      

برنامه سه ماهه بهار 1395 گروه کوهنوردی و گردشگری مانوش سمیرم

;

برای اطلاعات بیشتر و اعلام آمادگی شرکت در برنامه مورد نظر با سرپرست همان برنامه تماس بگیرید

فواید اهدا خون برای کوهنوردان

در جریان کوهنوردی میزان خون موجود در عضلات تا 20 برابر بیشتر شده و مویرگهای خونی که در جریان استراحت فقط به مقدار 15 درصد باز و فعال هستند، هنگام کوهنوردی به بیش از 95 درصد می رسد و در نتیجه انتقال مواد غذایی ضروری بدن با شتابی بیشتر و با کیفیتی سودمندتر به نقاط مختلف بدن می رسند.
هر چه به طرف ارتفاعات بالاتری می رویم چون فشار هوا و اکسیژن کمتر می شود، نوعی هیپوکسی و کمبود اکسیژن رخ می دهد و بدن انسان به طور طبیعی برای جبران این خستگی و تنگی نفس هورمونی به نام اریتروپویتین را از طریق کلیه ها ترشح ساخته و از آنجا به سمت مغز استخوان رفته و مقدار خونسازی گلبولهای قرمز را افزایش می دهد تا از این طریق کاهش انتقال اکسیژن را جبران کند. در نتیجه در ارتفاعات مقدار هموگلوبین و هماتوکریت و به طور کلی غلظت خونی افزایش یافته و مقدار ظرفیت انتشاری و تهویۀ ریه ها نیز زیادتر می شود یعنی میزان هموگلوبین از 14 به 20 گرم درصد و میزان هماتوکریت از 44 درصد به 60 درصد می رسد. بهتر است كوهنوردان اهدا خون انجام بدهند كه از غلظت خون آنها كاسته شود .     

                                                                                                       صمدآقایی

هشت هزار متری های جهان

 

هشت هزار متری‌های جهان و کوهنوردانی که در آنها آرام گرفتند:

 

 

انجمن پزشکی کوهستان ایران: بیش از یک قرن است که رویای ایستادن بر فراز بلندترین نقطه‌هاي دنیا با تلاش کوهنوردان جامه عمل پوشیده است، اما آنها که از آن سال‌ها تا امروز رفتن به هشت هزارتایی‌ها را تجربه مي‌کنند، مي‌دانند رفتن این راه با فرض ماندن در کوهستان خواهد بود. از این روست که گروه بزرگی از بااستقامت‌ترین مردان جهان در این کوه‌ها آرام گرفته‌اند. در ایران متاسفانه آمار کشته‌شدگان هیمالیانوردی به سال 2004 بازمی‌گردد. آنچه مي‌خوانید آماری است از 14 هشت هزارمتری جهان، تاریخ اولین صعودها و کسانی که در این راه جان باختند:

قله اورست    

ارتفاع: 8848 متر

مکان: چین / نپال

اولین فاتحان: ادموند هیلاری از نیوزیلند و تنزینگ نرگی از نپال

اولین صعود: ساعت 11.30 صبح  ۲۹ مي‌۱۹۵۳

کشته‌شدگان صعود به این قله: 244 نفر

 

قله کی۲      

ارتفاع: ۸۶۱۱ متر

مکان: چین / پاکستان

اولین فاتحان: آشیل کمپاگنونی و لینو لاسدلی از ایتالیا

اولین صعود: ۳۱ جولای ۱۹۵۴

کشته شدگان صعود به این قله: 81

ایرانی کشته شده: داود خادم در دو آگوست 2004

 

قله کانگ چن جونگا       

ارتفاع: ۸۵۸۶ متر

مکان: نپال / هند

اولین فاتحان: جرج باند و جو براون از انگلستان

اولین صعود: ۲۵ مي‌۱۹۵۵

کشته‌شدگان صعود به این قله: 51 نفر

 

قله لوتسه        

ارتفاع: ۸۵۱۶ متر

مکان: چین / نپال

اولین فاتحان: فریتز لاچ سینگر و ارنست ریس از سوییس

اولین صعود: ۱۸ مي‌۱۹۵۶

کشته شدگان صعود به این قله: 25

 

قله ماکالو         

ارتفاع: ۸۴۸۵ متر

مکان: چین / نپال

اولین فاتحان: جین کوزی و لیونل تری از فرانسه

تاریخ اولین صعود: ۱۵ مي‌۱۹۵۵

کشته شدگان صعود به این قله: 32

 

قله چو ایو         

ارتفاع: ۸۲۰۱ متر

مکان: چین / نپال

اولین فاتحان: جوزف جوچلر از اتریش، پاسانگ داوا لاما از نپال و هربرت تیچی از اتریش

تاریخ اولین صعود: ۱۹ اکتبر ۱۹۵۴

کشته شدگان صعود به این قله: 49

 

قله دائولاگیری ۱          

ارتفاع: ۸۱۶۸ متر

مکان: نپال

اولین فاتحان: کورت دینبرگر از اتریش، ژیتر دی انر از آلمان، ناوانگ درجه و نیما درجه از نپال، ارنست فورر از سوییس و آلبین اسچلبرک از اتریش

تاریخ اولین صعود: ۳۰ مي‌۱۹۶۰

کشته‌شدگان صعود به این قله: 68

ایرانی کشته شده: مهدی اعتمادی فر در یک مي‌2009

 

قله ماناسلو          

ارتفاع: ۸۱۶۳ متر

مکان: نپال

اولین فاتحان: توشیو ایمانیشی از ژاپن و گیالزن نوربو از نپال

تاریخ اولین صعود: ۹ مي‌۱۹۵۶

کشته‌شدگان صعود به این قله: 78

ایرانیان کشته شده: جعفر ناصری در 11 مي ‌2012 و عیسی میرشکاری در 29 آوریل 2011

 

قله نانگا پاربات           

ارتفاع: ۸۱۲۶ متر

مکان: پاکستان

اولین فاتحان: هرمن بوهل از اتریش

تاریخ اولین صعود: ۳ جولای ۱۹۵۳

کشته شدگان صعود به این قله: 69

ایرانی کشته شده: سامان نعمتی در 17 جولای 2008

 

قله آناپورنا۱            

ارتفاع: ۸۰۹۱ متر

مکان: نپال

اولین فاتحان: ماوریس هرزگ و لوییس لاچنال از فرانسه

تاریخ اولین صعود: ۳ جون ۱۹۵۰

کشته شدگان صعود به این قله: 70

 

قله گاشربروم ۱          

ارتفاع: ۸۰۸۰

مکان: چین / پاکستان

اولین فاتحان: اندرو کاوفمن و پیت اسچوانینگ از آمریکا

تاریخ اولین صعود: ۵ جولای ۱۹۵۸

کشته‌شدگان صعود به این قله: 30

ایرانی کشته شده: محمد اوراز در هفتم سپتامبر 2003

 

قله برود پیک          

ارتفاع: ۸۰۵۱

مکان: چین / پاکستان

اولین فاتحان: فریتز وینتراستیلر، مارکوس اشموک، کورت دی امبرگر و هرمن بوهل از اتریش

تاریخ اولین صعود: ۹ جون ۱۹۵۷

کشته‌شدگان صعود به این قله: 31

ایرانیان کشته‌شده: آیدین بزرگی، مجتبی جراحی و پویا کیوان در 23 جولای 2013

 

قله گاشربروم ۲           

ارتفاع: ۸۰۳۴

مکان: چین / پاکستان

اولین فاتحان: فریتز موراوک، ژزف لارچ و هانس ویلن پارت از اتریش

تاریخ اولین صعود: ۷ جولای ۱۹۵۶

کشته شدگان صعود به این قله: 22

ایرانی کشته شده: لیلا اسفندیاری در 22 جولای 2011

 

قله شیشاپانگما

ارتفاع: ۸۰۲۷

مکان: چین

اولین فاتحان: هسو چینگ، چانگ چون ین، وانگ فاژو، چن سان، چن تینگ لیان، وو تسانگ یو، سودنام دوجی، میگمار تراشی، دوجی و یونتن همگی از چین

تاریخ اولین صعود: ۲ مي‌۱۹۶۴

کشته‌شدگان صعود به این قله24    

                                                                                      صمدآقایی